Vrijdag, 9 juni
Jaargang 3, 25 ct
Het
Mijnen!
Mijnen!
Vannacht hebben we niet geweldig geslapen. En of het nu komt doordat we erg benieuwd waren naar onze mijn-avontuur, of omdat het bed wat klein is of omdat het nogal veert en we steeds met z'n tweeën in het midden liggen weten we niet. Maar we staan op tijd op en nadat we gedoucht hebben halen we eerst koffie. Stacey en Paul (the Plumber) zijn ook al wakker en Stacey heeft al koffie gezet.
Ik zal eerst de samenstelling van de groep even uiteen zetten, anders wordt het mogelijk niet veel duidelijker:
1.Jeff Williams is de organisator en zijn vrouw Lilah maakt de filmpjes en de foto's. De filmpjes worden gemonteerd en op You-tube geplaatst.
2. Anthony, een gepensioneerd oorlogsveteraan ( Vietnam) uit New Mexico.
3. Darwin, geen idee van waar maar hij vandaan komt maar hij heeft een leuke Razor (klein all-terrain autootje waarmee hij over de meest onmogelijke weggetjes kan). Hij schijnt deze dingen ook zelf op te knappen en te pimpen.
4. Scott uit Florida, heeft veel mijn-spullen bij zich en is een enthousiaste goudzoeker.
5. Paul (the plumber/loodgieter) en zijn vrouw Stacey. Paul heeft tijdens het mijnen een tuinbroek aan waardoor hij lijkt op Luigi (van Mario) die ook loodgieter is. Ze komen uit Las Vegas.
6. Dan, de "buurman" hier in Mount Wilson Ranch, heeft een saloon en een behoorlijk stuk grond hier vlakbij.
7. Jeff (de Berggeit) en Nicnac (Nicole), de vreselijk aardige mensen van de ranch hier die zorgen voor eten en drinken. Erg aardige en innemende personen.
Oké, Stacey had al koffie gezet en als we koffie gaan halen komt ook net Scott eraan. We kletsen wat en voor we het weten zitten we al met z'n allen aan het ontbijt. Hierna volgt een "voorstel rondje" voor de camera...., het ondertekenen van een formulier die de organisatie ontslaat van verantwoordelijkheden voor ongevallen etc, uitleg over de dag, veiligheidsvoorschriften etc. En dan gaan we en we zijn fanatiek!
Eerst gaan we naar de onderste mijn en onze pick-up wordt zo dicht mogelijk bij de mijn-ingang geplaatst om de zakken die we gaan vullen met steen en gruis wat we gaan hakken, hierin te doen.
We gaan in tweetallen hakken, waarbij er steeds 1 hakt en de ander de veiligheid in de gaten houdt, want we willen niet geplet worden onder vallende stenen of rotsen. Wij gaan samen met Scott en Darwin in een kleine uitsparing waar je zo'n beetje liggend naar toe moet kruipen, dan kan je weer staan. Scott heeft een detector en bepaald de plaatsen waar gehakt gaat worden. Hierna gaan Scott en Darwin in een andere ruimte in de mijn en wij hakken weer samen verder, de rest van de groep hakt ook in tweetallen. Er wordt hard gewerkt en we zijn zeer gemotiveerd om het beter te doen dan de groep van vorige maand. We halen 14 zakken met erts uit de onderste mijn. Na een lekker lunch buiten gaan we naar de bovenste mijn. Onze held Darwin met zijn Razor brengt ons boven zodat we alleen nog weer een stukje vrij stijl naar beneden hoefden. Best spannend want er was geen pad. Gelukkig was Jeff (de berggeit) voorop en hij wist goed waar we het beste langs konden. Anthony deed het verbazingwekkend goed met zijn ernstige rugklachten en Stacey ook met haar hoogtevrees (en haar New Boobies (borstvergroting) van een week of 7 geleden).
Intussen probeert Darwin de Razor zo dicht mogelijk bij de mijn te krijgen zodat we straks niet zo heel ver met alle zakken hoeven te sjouwen naar beneden. Hij ploegt met z'n Razor door struiken en langs bomen en komt een heel eind. Voor ons is dit goed van bovenaf te volgen vanaf de ingang van de mijn.
De bovenste mijn is spannend met een paar smalle trapjes. We hakken of ons leven ervan afhangt en ik ben niet te stoppen. Als er beleeft gevraagd wordt of ik afgewisseld wil worden om even uit te rusten, weiger ik pertinent. "It's my turn!"
Erik heeft ook de tijd van zijn leven, we genieten volop. Maar al gauw is het 17:00 uur en moeten we stoppen. Jammer, want we willen nog wel even door. Stacey en Paul zijn intussen al beneden, want Paul werd wat claustrofobisch en Stacey werd niet helemaal lekker, maar ze deden het verder echt goed!
Als we weer uit de mijn gaan slepen we al onze rotzooi, hamers, houwelen, beitels en zakken steen naar de Razor. We zijn enorm vies, maar dat maakt niet uit. Wat was dit cool!! En wat hebben een leuk clubje mensen bij elkaar!
Terug bij de ranch gaan we allemaal even douchen en opfrissen om vervolgens lekker te eten. Na het eten kletsen we nog wat na, totdat iedereen 1 voor 1 moe maar voldaan vertrekt naar zijn kamer.
Wauw, wat een dag!!
Morgen zullen we zien hoeveel goud we hebben, want dan gaan we het erts tot gruis maken en het goud eruit halen. Hopelijk hebben we meer dan de vorige groep (want anders moeten we terug naar de mijn). In ieder geval hebben wij in totaal 20 zakken en de andere groep iets van 12.... (Ha Ha Ha), nu ook nog hopen dat meer goud in zit....
We zullen zien, morgen...
Ik zal eerst de samenstelling van de groep even uiteen zetten, anders wordt het mogelijk niet veel duidelijker:
1.Jeff Williams is de organisator en zijn vrouw Lilah maakt de filmpjes en de foto's. De filmpjes worden gemonteerd en op You-tube geplaatst.
2. Anthony, een gepensioneerd oorlogsveteraan ( Vietnam) uit New Mexico.
3. Darwin, geen idee van waar maar hij vandaan komt maar hij heeft een leuke Razor (klein all-terrain autootje waarmee hij over de meest onmogelijke weggetjes kan). Hij schijnt deze dingen ook zelf op te knappen en te pimpen.
4. Scott uit Florida, heeft veel mijn-spullen bij zich en is een enthousiaste goudzoeker.
5. Paul (the plumber/loodgieter) en zijn vrouw Stacey. Paul heeft tijdens het mijnen een tuinbroek aan waardoor hij lijkt op Luigi (van Mario) die ook loodgieter is. Ze komen uit Las Vegas.
6. Dan, de "buurman" hier in Mount Wilson Ranch, heeft een saloon en een behoorlijk stuk grond hier vlakbij.
7. Jeff (de Berggeit) en Nicnac (Nicole), de vreselijk aardige mensen van de ranch hier die zorgen voor eten en drinken. Erg aardige en innemende personen.
Oké, Stacey had al koffie gezet en als we koffie gaan halen komt ook net Scott eraan. We kletsen wat en voor we het weten zitten we al met z'n allen aan het ontbijt. Hierna volgt een "voorstel rondje" voor de camera...., het ondertekenen van een formulier die de organisatie ontslaat van verantwoordelijkheden voor ongevallen etc, uitleg over de dag, veiligheidsvoorschriften etc. En dan gaan we en we zijn fanatiek!
Eerst gaan we naar de onderste mijn en onze pick-up wordt zo dicht mogelijk bij de mijn-ingang geplaatst om de zakken die we gaan vullen met steen en gruis wat we gaan hakken, hierin te doen.
We gaan in tweetallen hakken, waarbij er steeds 1 hakt en de ander de veiligheid in de gaten houdt, want we willen niet geplet worden onder vallende stenen of rotsen. Wij gaan samen met Scott en Darwin in een kleine uitsparing waar je zo'n beetje liggend naar toe moet kruipen, dan kan je weer staan. Scott heeft een detector en bepaald de plaatsen waar gehakt gaat worden. Hierna gaan Scott en Darwin in een andere ruimte in de mijn en wij hakken weer samen verder, de rest van de groep hakt ook in tweetallen. Er wordt hard gewerkt en we zijn zeer gemotiveerd om het beter te doen dan de groep van vorige maand. We halen 14 zakken met erts uit de onderste mijn. Na een lekker lunch buiten gaan we naar de bovenste mijn. Onze held Darwin met zijn Razor brengt ons boven zodat we alleen nog weer een stukje vrij stijl naar beneden hoefden. Best spannend want er was geen pad. Gelukkig was Jeff (de berggeit) voorop en hij wist goed waar we het beste langs konden. Anthony deed het verbazingwekkend goed met zijn ernstige rugklachten en Stacey ook met haar hoogtevrees (en haar New Boobies (borstvergroting) van een week of 7 geleden).
Intussen probeert Darwin de Razor zo dicht mogelijk bij de mijn te krijgen zodat we straks niet zo heel ver met alle zakken hoeven te sjouwen naar beneden. Hij ploegt met z'n Razor door struiken en langs bomen en komt een heel eind. Voor ons is dit goed van bovenaf te volgen vanaf de ingang van de mijn.
De bovenste mijn is spannend met een paar smalle trapjes. We hakken of ons leven ervan afhangt en ik ben niet te stoppen. Als er beleeft gevraagd wordt of ik afgewisseld wil worden om even uit te rusten, weiger ik pertinent. "It's my turn!"
Erik heeft ook de tijd van zijn leven, we genieten volop. Maar al gauw is het 17:00 uur en moeten we stoppen. Jammer, want we willen nog wel even door. Stacey en Paul zijn intussen al beneden, want Paul werd wat claustrofobisch en Stacey werd niet helemaal lekker, maar ze deden het verder echt goed!
Als we weer uit de mijn gaan slepen we al onze rotzooi, hamers, houwelen, beitels en zakken steen naar de Razor. We zijn enorm vies, maar dat maakt niet uit. Wat was dit cool!! En wat hebben een leuk clubje mensen bij elkaar!
Terug bij de ranch gaan we allemaal even douchen en opfrissen om vervolgens lekker te eten. Na het eten kletsen we nog wat na, totdat iedereen 1 voor 1 moe maar voldaan vertrekt naar zijn kamer.
Wauw, wat een dag!!
Morgen zullen we zien hoeveel goud we hebben, want dan gaan we het erts tot gruis maken en het goud eruit halen. Hopelijk hebben we meer dan de vorige groep (want anders moeten we terug naar de mijn). In ieder geval hebben wij in totaal 20 zakken en de andere groep iets van 12.... (Ha Ha Ha), nu ook nog hopen dat meer goud in zit....
We zullen zien, morgen...
1. Jeff Williams
⚒ Wanted ⚒
3. Darwin
2. Anthony
4. Scott
5. Paul the plumber
6. Dan
7. Jeff de berggeit
