Jaargang 8
22 September 2022
Wat is het hier toch mooi! En bijna elke dag ontmoeten we zulke leuke en aardige mensen. Vandaag ontmoeten we Freddy. Maar daarover later.
We hebben een goede nacht gehad, wel wakker geweest, maar niet vervelend. Geslapen tot 7 uur. Het bed is heerlijk!
Vandaag is de voorspelling dat het in de loop van de dag, rond een uur of 3, gaat opklaren. Maar vooralsnog regent het.
Erik gaat met de website bezig en ik haal het ontbijt bij de receptie op. De website is nu bijgewerkt en er zijn wat foto's bijgeplaatst. Ook is er een link naar de zoekplaatjes pagina aangemaakt op een van de bestaande pagina's.
Het duurt best lang voordat het er goed en netjes op staat allemaal, maar dan wordt het ook wel mooi.
Even na tienen vertrekken we richting Ouray. De bedoeling is dat we oude mijnen en ghost towns gaan opzoeken en dat we dan vanmiddag nog naar de Black Canyon of the Gunnison gaan. Dat laatste blijkt achteraf niet haalbaar, maar we willen ons ook niet haasten.
We vertrekken in de regen en het regent nog als we een uur later aankomen in Ouray regent het nog. Maar het lukt wel wat lichter te worden. We besluiten om door de hoofdstraat het plaatsje te lopen. Leuke winkeltjes en hotels, veel nog origineel. Echt een oud Western stadje. We zijn hier ook al eens eerder geweest en willen hier ook zeker nog weer naar terug. Als ik een paar foto's maak van de straat steken er spontaan 2 herten over, zomaar op het kruispunt. Nou ja, zeg!
Hierna rijden we via een heel mooie weg richting Silverton. Onderweg genieten we van de mooi kleuren van de bergen en de bomen. Colorado doet zijn naam eer aan. We zijn verkocht en Colorado hoort nu ook in ons favorietenlijstje. Die wordt steeds langer, dus zouden de vakanties dat ook moeten worden…
Silverton is ook een oud Western stadje maar iets kleiner en minder druk.
We hebben een goede nacht gehad, wel wakker geweest, maar niet vervelend. Geslapen tot 7 uur. Het bed is heerlijk!
Vandaag is de voorspelling dat het in de loop van de dag, rond een uur of 3, gaat opklaren. Maar vooralsnog regent het.
Erik gaat met de website bezig en ik haal het ontbijt bij de receptie op. De website is nu bijgewerkt en er zijn wat foto's bijgeplaatst. Ook is er een link naar de zoekplaatjes pagina aangemaakt op een van de bestaande pagina's.
Het duurt best lang voordat het er goed en netjes op staat allemaal, maar dan wordt het ook wel mooi.
Even na tienen vertrekken we richting Ouray. De bedoeling is dat we oude mijnen en ghost towns gaan opzoeken en dat we dan vanmiddag nog naar de Black Canyon of the Gunnison gaan. Dat laatste blijkt achteraf niet haalbaar, maar we willen ons ook niet haasten.
We vertrekken in de regen en het regent nog als we een uur later aankomen in Ouray regent het nog. Maar het lukt wel wat lichter te worden. We besluiten om door de hoofdstraat het plaatsje te lopen. Leuke winkeltjes en hotels, veel nog origineel. Echt een oud Western stadje. We zijn hier ook al eens eerder geweest en willen hier ook zeker nog weer naar terug. Als ik een paar foto's maak van de straat steken er spontaan 2 herten over, zomaar op het kruispunt. Nou ja, zeg!
Hierna rijden we via een heel mooie weg richting Silverton. Onderweg genieten we van de mooi kleuren van de bergen en de bomen. Colorado doet zijn naam eer aan. We zijn verkocht en Colorado hoort nu ook in ons favorietenlijstje. Die wordt steeds langer, dus zouden de vakanties dat ook moeten worden…
Silverton is ook een oud Western stadje maar iets kleiner en minder druk.
Even voorbij dit plaatsje is een mijn die tot 1991 gewerkt heeft. Het is nu een soort museum, je kan er rondlopen en er staan overal bordjes met uitleg. We betalen met plezier de entree omdat we weten dat dit ten goede komt aan het onderhoud. Zulke gebouwen zullen anders verdwijnen. De mijn is en al vanaf rond 1900. De man die het allemaal onderhoud, samen met zijn zoon, is Freddy. Een super aardige 75-jarige man die vanaf zijn 38e in deze mijn gewerkt heeft.
Hij kan er veel over vertellen en dat doet hij ook. Hij laat ons van alles zien en weet erg veel van de geschiedenis maar ook over de werking van alle machines. Er eerst goud, zilver, koper en zink gemijnd. Wat moet het een immense herrie geweest zijn daar. Iedereen die er gewerkt heeft heeft gehoorbeschadiging opgelopen ondanks dubbele gehoorbescherming. Ook het werken met chemicaliën om de metalen eruit te filteren heeft menigeen geen goed gedaan zo ook Freddy. Hij had onder andere een kwik vergiftiging en hierdoor klachten en moest ontgift worden.
Erik is natuurlijk erg enthousiast en vindt alles even mooi. Het is dan ook erg indrukwekkend.
We verlaten de mijn met een grote glimlach. Zeker leuk om ook hier weer eens naar terug te gaan. We krijgen het nog druk…
We rijden over nog wat onverharde wegen en zien hier en daar nog wat resten van oude mijnen. Er is echter niet veel meer van over.
We stoppen nog bij een oud overblijfsel van een mijn in de hoop nog wat leuk oud roest te vinden. Dat valt echter tegen. Er is wel een leuk beekje waar vanuit de bergen veel boomstronken en zo zijn meegevoerd. Hierdoor kan je er een stuk in lopen. Over stenen en stronken glibberend komen we bij een rots waaruit ook gemijnd is en waar een groot gat zit. We lopen er een stukje in, maar het is er erg donker en het water drupt uit de stenen. Ik vind het wel best. We lopen terug naar de auto.
Het is intussen te laat om nog naar de Black Canyon te gaan, dus we eten een hapje en gaan naar het motel. Het is intussen een uur of 8. Verslag schrijven en nog even zitten.
Morgen willen we (nou ja, ik…) vroeg op om naar de Black Canyon of the Gunnison te gaan. Vanaf daar reizen we dan morgen door naar Denver, een rit van ongeveer 5 uur.
Erik is natuurlijk erg enthousiast en vindt alles even mooi. Het is dan ook erg indrukwekkend.
We verlaten de mijn met een grote glimlach. Zeker leuk om ook hier weer eens naar terug te gaan. We krijgen het nog druk…
We rijden over nog wat onverharde wegen en zien hier en daar nog wat resten van oude mijnen. Er is echter niet veel meer van over.
We stoppen nog bij een oud overblijfsel van een mijn in de hoop nog wat leuk oud roest te vinden. Dat valt echter tegen. Er is wel een leuk beekje waar vanuit de bergen veel boomstronken en zo zijn meegevoerd. Hierdoor kan je er een stuk in lopen. Over stenen en stronken glibberend komen we bij een rots waaruit ook gemijnd is en waar een groot gat zit. We lopen er een stukje in, maar het is er erg donker en het water drupt uit de stenen. Ik vind het wel best. We lopen terug naar de auto.
Het is intussen te laat om nog naar de Black Canyon te gaan, dus we eten een hapje en gaan naar het motel. Het is intussen een uur of 8. Verslag schrijven en nog even zitten.
Morgen willen we (nou ja, ik…) vroeg op om naar de Black Canyon of the Gunnison te gaan. Vanaf daar reizen we dan morgen door naar Denver, een rit van ongeveer 5 uur.
