The Erik & Annette Gazette
Jaargang 4
Kemmerer
Vandaag vertrekken we uit Notom van ons prachtige plekje (foto 2) om via een tussenstop in Kemmerer naar Yellowstone te reizen.
We pakken de boel alvast wat in als het ontbijt klaar staat op de patio. We hebben vriendschap gesloten met de kat alhier die er erg magertjes en jong uitziet. Een echte buitenkat die zelf haar kostje bijeen moet scharrelen en die niet binnenkomt. Een soort boerderijkat, dus. Zo anders dan onze katten thuis. Ze wel heel lief en aanhankelijk en erg goed aan te halen. Echt een schatje. Ik aai haar tot haar vacht er weer mooi uitziet. Ik bewaar een paar stukjes van mijn roerei voor als ze langskomt. We hoeven niet lang te wachten. Eerst loopt ze beneden en vangt iets tussen de keien wat ze met smaak opeet. Dan gaat ze beneden lopen mauwen en het duurt maar even of ze staat bij ons aan tafel. We geven haar nog niks omdat we zelf nog eten. Ze komt zelfs op schoot maar alleen met de bedoeling om op tafel te komen.
Ik pak de stukjes ei en loop ermee tot om het hoekje van de patio. Als ik het haar in 3 stukjes geef eet ze alsof ze in geen 3 dagen wat gevangen heeft. We geven haar ook nog een beetje koffiemelk gemengd met wat water. Het beestje heeft de dag van haar leven.
We drinken nog een beker warme chocolademelk en als we de boel daarna in de auto hebben gebracht, checken we uit. We krijgen 15% korting vanwege het ongemak (onze rumoerige buren). We nemen afscheid van Kenley en dan gaan we.
We moeten 6,5 uur rijden en het landschap verandert steeds.
Als we op een gegeven moment ergens in de buurt van Salt Lake City een afslag missen komen we bij een Walmart uit. Ach, wat nou weer jammer..... We strekken hier maar even de benen en doen wat boodschappen.
Als we verder rijden verlaten we Utah en komen we in Wyoming. En voor de mensen die op het nieuws gelezen/ gehoord hebben van een tornado in Wyoming, dat was 400 km verderop. Heeft ons niet geraakt, dus.
We checken in in ons motel, een Super8. Ook hier weer een heel aardige gast met een geweldig Indiaas accent. Als Michael erbij was geweest hadden we nog lang plezier van zijn imitatie kunnen hebben.



In de buurt is een plek dat heet "Fossil Butte", een National Monument. We zijn nog net op tijd om het Visitors Center te bezoeken. Er zijn hier veel fossielen van vissen die hier rondgezwommen hebben miljoenen jaren geleden. Toen was het hier een meer vervolgens een moeras en daarna weer meer. Zo bijzonder!
We vragen ook nog naar een hike van een paar uur. Die is er en we besluiten nog maar even wat te gaan doen na een dag zitten.
We hiken 6 km waarvan we de eerste 2 behoorlijk heuvelopwaarts gaan. De rotsen bestaan hier uit allemaal hele dunne laagjes (zie foto hiernaast) die allemaal op zich in een bepaalde periode de bodem van het meer zijn geweest. Hier bevinden zich vele fossielen. Tot midden vorige eeuw was er een man die enorme fossielen uit de berg hakte en deze verkocht aan mensen die bij hem langskwamen in zijn benzinepomp. Dat mag nu natuurlijk allang niet meer. Maar er wordt in de buurt ook gemijnd en daar komt vast ook van alles los. We lopen langs de de rotsen met de laagjes en inderdaad zie je sporen op de stenen. Erik vondt een hele mooie met duidelijk een afdruk van een deel van een vis. We nemen het mee, mag eigenlijk niet, maar ja....
Als we weer terug zijn in de buurt van het hotel is het 20:00 uur en we kunnen kiezen tussen de Pizza Hut of de Arctic Circle om te eten. Aangezien ik een salade wil kiezen we voor de laatste. Ze hebben er veel soorten ijs en Erik wordt daar wel blij van. Ik sla en Erik een burger met friet en ijs. Keuzes...
Dan naar het motel. Ik heb het natuurlijk allang weer koud aangezien het buiten "maar" 22 graden is en zit nu met een trui aan op bed het verslag te schrijven.
Morgen gaan we naar Yellowstone alwaar het 's nachts tussen de -2 en +6 graden is!!!! Ik wil een heeeeele dikke trui!!!!

πŸ”™
πŸ‡ΊπŸ‡Έ
Notom
Een dagje autorijden
πŸ¦‰
πŸ“©
πŸ”œ
Aangepaste versie.