Erik & Annette Gazette
the
Ely
Dinsdag 6 juni
Verklarende woordenlijst
Laundryroom:
Ruimte waar je zelf je was kunt doen tegen betaling van $1,75.
Ruimte waar je zelf je was kunt doen tegen betaling van $1,75.
Harry's prikbord 📌
Trein gemist?
📌
Houd je taai, ouwe!
We leven met je mee vanuit Amerika!
Erik & Annette
📌
Hee opa, heel veel sterkte!
Nick
📌
Succes met de operatie! Komt vast wel goed.
Groetjes Jonathan & Sanne
📌
Harry, it's all gonna be GOOD!
Make your ass look good again!
Donald J. Trump
📌
Hoi Harry.
Heel veel sterkte en succes gewenst.
Groeten , Bé en Janny .
Vandaag zijn we we op tijd wakker, eigenlijk zoals altijd, behalve dat Erik nu wakker is en ik nog niet helemaal. Maar 6:40 vind ik een mooie tijd en ik besluit naar het toilet te gaan en echt wakker te zijn. Dan komen we erachter dat het 5:40 is omdat de tijd hier een uur verschilt met onze vorige plek, alleen onze telefoons en horloges hebben dit niet automatisch bijgesteld omdat we min of meer op het grensgebied van de tijdzone zitten. Nou, dan is het toch wel erg vroeg. We proberen opnieuw de slaap te vatten en warempel na een tijdje lukt het ook nog.
Vandaag even rustig aan. Op de planning staan een spoorwegmuseum, een ghosttown en het National Park "Great Basin". Eerst sturen we een bericht op onze familie-whatsapp met een paar hints over de naam van onze nieuwe poes die we 1 juli gaan ophalen uit Duitsland. Het is weliswaar geen prijsvraag, maar binnen 2 minuten krijgen we al reactie van Sanne, die de naam in 1x raad...
Om de rest van de lezers niet in nieuwsgierigheid achter te laten; de naam van onze nieuwe poes is: Yellow.
Na wat berichten over en weer met het thuisfront en met Harry (en Liesje natuurlijk), die morgen naar het ziekenhuis moet, gaan we op zoek naar het spoorwegmuseum. Als we het vinden blijkt het dagelijks geopend te zijn behalve op........dinsdag😏. Dat is balen, maar we besluiten gewoon toch een rond te kijken op het perron. Er staat nog een 4-tal andere mensen een beetje rond te hangen. Dan komt er een man aan die zegt dat we wel naar binnen mogen, hij heeft de sleutel. Het blijkt de baas van het museum. Zo kunnen we toch in een deel kijken en hij geeft ook nog informatie over de trein, de regio en de kopermijn. Het is erg mooi en goed bewaard gebleven. Echt de moeite waard.
Ook is er een vrouw die er werkt. Ze zou nog wat administratie of zo doen denk ik, maar nu kwamen er ineens 6 mensen binnen. Zij is erg aardig en we kopen een paar boeken over stoomtreinen en de regio. Morgen is het hele museum open en kan je meerijden met de stoomtrein, een rit van 90 minuten. Eigenlijk staat er voor morgen een hike op het programma, maar niks staat hier vast. Morgen gaan we gewoon eerst weer naar de treinen en we zien wel of we een treinrit gaan maken of niet.
We lopen nog even over het terrein waar treinen en wagons staan en maken wat foto's zoals een echte tourist betaamt.
Op aanwijzing van de mensen van het museum gaan we op zoek naar een ghosttown in de buurt, een andere dan gepland en naar een plek waar je kristallen kan vinden, kan wandelen en picknicken. Het is dichtbij Ely, maar we rijden natuurlijk veel te ver door over Highway 50. Ook dit deel is enigszins verlaten, lang, groot weinig vertier etc. We komen erachter dat deze Highway, die dezelfde is als waarover we hier gekomen zijn (die saaie) allen dan verder gaand aan de andere kant van het plaatsje, ook wel de "Loneliest Highway" genoemd wordt. Dat verklaart weer een hoop.
We vermaken ons de rest van de dag met deze 2 plekken en we doen niet te veel. Het warme weer, de hoogte en het feit dat het weer eens de tijd van de maand is, maken dat het me van tijd tot tijd wat duizelt. Gelukkig is dit in de loop van de dag weer verdwenen.
's Avonds een salade met wat nuggets bij de Mac en een Iced Frappé, en de calorieën zijn weer binnen.
We stellen onze reisplannen bij daarom annuleren we een motel en boeken een andere. Geen Death Valley en geen Lake Isabella. We gaan de laatste dagen van onze vakantie lekker relaxen in Palm Springs. Maar zover is het gelukkig nog lang niet!!
Het is wel bedtijd. Welterusten😵😴😴
Vandaag even rustig aan. Op de planning staan een spoorwegmuseum, een ghosttown en het National Park "Great Basin". Eerst sturen we een bericht op onze familie-whatsapp met een paar hints over de naam van onze nieuwe poes die we 1 juli gaan ophalen uit Duitsland. Het is weliswaar geen prijsvraag, maar binnen 2 minuten krijgen we al reactie van Sanne, die de naam in 1x raad...
Om de rest van de lezers niet in nieuwsgierigheid achter te laten; de naam van onze nieuwe poes is: Yellow.
Na wat berichten over en weer met het thuisfront en met Harry (en Liesje natuurlijk), die morgen naar het ziekenhuis moet, gaan we op zoek naar het spoorwegmuseum. Als we het vinden blijkt het dagelijks geopend te zijn behalve op........dinsdag😏. Dat is balen, maar we besluiten gewoon toch een rond te kijken op het perron. Er staat nog een 4-tal andere mensen een beetje rond te hangen. Dan komt er een man aan die zegt dat we wel naar binnen mogen, hij heeft de sleutel. Het blijkt de baas van het museum. Zo kunnen we toch in een deel kijken en hij geeft ook nog informatie over de trein, de regio en de kopermijn. Het is erg mooi en goed bewaard gebleven. Echt de moeite waard.
Ook is er een vrouw die er werkt. Ze zou nog wat administratie of zo doen denk ik, maar nu kwamen er ineens 6 mensen binnen. Zij is erg aardig en we kopen een paar boeken over stoomtreinen en de regio. Morgen is het hele museum open en kan je meerijden met de stoomtrein, een rit van 90 minuten. Eigenlijk staat er voor morgen een hike op het programma, maar niks staat hier vast. Morgen gaan we gewoon eerst weer naar de treinen en we zien wel of we een treinrit gaan maken of niet.
We lopen nog even over het terrein waar treinen en wagons staan en maken wat foto's zoals een echte tourist betaamt.
Op aanwijzing van de mensen van het museum gaan we op zoek naar een ghosttown in de buurt, een andere dan gepland en naar een plek waar je kristallen kan vinden, kan wandelen en picknicken. Het is dichtbij Ely, maar we rijden natuurlijk veel te ver door over Highway 50. Ook dit deel is enigszins verlaten, lang, groot weinig vertier etc. We komen erachter dat deze Highway, die dezelfde is als waarover we hier gekomen zijn (die saaie) allen dan verder gaand aan de andere kant van het plaatsje, ook wel de "Loneliest Highway" genoemd wordt. Dat verklaart weer een hoop.
We vermaken ons de rest van de dag met deze 2 plekken en we doen niet te veel. Het warme weer, de hoogte en het feit dat het weer eens de tijd van de maand is, maken dat het me van tijd tot tijd wat duizelt. Gelukkig is dit in de loop van de dag weer verdwenen.
's Avonds een salade met wat nuggets bij de Mac en een Iced Frappé, en de calorieën zijn weer binnen.
We stellen onze reisplannen bij daarom annuleren we een motel en boeken een andere. Geen Death Valley en geen Lake Isabella. We gaan de laatste dagen van onze vakantie lekker relaxen in Palm Springs. Maar zover is het gelukkig nog lang niet!!
Het is wel bedtijd. Welterusten😵😴😴
