Jaargang 7
5 juni 2019
Vanmorgen, zoals altijd, weer vroeg wakker, 5:40 of zo. Vaste prik, vind ik niet erg. Erik slaapt wat langer, maar ook niet heel erg lang.
We rommelen wat aan, pakken de rugtassen in met water en de 2 overgebleven pizzapunten. De rest zat er nog in van gisteren, dus dat scheelt.
Na de koffie gaan we opnieuw op weg naar Canyonlands. Een korte hike lijkt ons gepast na onze uitsloverij van gisteren. Een middelmatig moeilijke hike van ruim 4 km, de Slickrock trail. Omdat dit een wat makkelijkere en kortere hike is, zijn er ook meer mensen. Dat vinden we toch wel wat jammer, maar de uitzichten zijn er niet minder om. We eten wat op een rots en kijken uit over de canyons richting Island in the Sky, het aangrenzende district van hetzelfde park.
Ruim 4 km is prima voor vandaag en we rijden vervolgens naar Moab, een plaatsje een eind verderop, wat toeristischer en dus wat meer winkeltjes en zo. Aangezien we niet in Moab verblijven en we er alleen even een kijkje nemen, heb ik geen behoefte om geld uit te geven aan t-shirts of souvenirs met Moab erop.
We twijfelen even over een Stetson hat (cowboy hoed van voorgenoemd merk) maar Erik is niet overtuigd en het kost ook nog eens niet niks, zeg maar.
Het is behoorlijk warm en we hebben er al gauw genoeg van, te meer omdat Arches National Park lonkt, net voorbij Moab.
Arches is altijd vrij druk. Een mooi park met geweldige rotspartijen met gaten eruit gesleten waardoor een natuurlijke boog ontstaat. Echt heel mooi, dus veel mensen weten het te vinden. Persoonlijk vind ik Canyonlands minstens zo mooi en veel minder druk. Maar daar zijn we vandaag en gisteren al geweest en Island in the Sky is net te ver weg.
We besluiten tot nog een hike, moet kunnen na zo'n korte van vanmorgen. Niet te lang. We kiezen een van 5 km naar de "Delicate Arch", maar hiervan wordt wel gezegd dat deze zwaar is om te doen. Ach, 5 km, wat kan er zwaar zijn. Nou ik het het geweten. Het ging me daar toch een pokken-eind omhoog!
We rommelen wat aan, pakken de rugtassen in met water en de 2 overgebleven pizzapunten. De rest zat er nog in van gisteren, dus dat scheelt.
Na de koffie gaan we opnieuw op weg naar Canyonlands. Een korte hike lijkt ons gepast na onze uitsloverij van gisteren. Een middelmatig moeilijke hike van ruim 4 km, de Slickrock trail. Omdat dit een wat makkelijkere en kortere hike is, zijn er ook meer mensen. Dat vinden we toch wel wat jammer, maar de uitzichten zijn er niet minder om. We eten wat op een rots en kijken uit over de canyons richting Island in the Sky, het aangrenzende district van hetzelfde park.
Ruim 4 km is prima voor vandaag en we rijden vervolgens naar Moab, een plaatsje een eind verderop, wat toeristischer en dus wat meer winkeltjes en zo. Aangezien we niet in Moab verblijven en we er alleen even een kijkje nemen, heb ik geen behoefte om geld uit te geven aan t-shirts of souvenirs met Moab erop.
We twijfelen even over een Stetson hat (cowboy hoed van voorgenoemd merk) maar Erik is niet overtuigd en het kost ook nog eens niet niks, zeg maar.
Het is behoorlijk warm en we hebben er al gauw genoeg van, te meer omdat Arches National Park lonkt, net voorbij Moab.
Arches is altijd vrij druk. Een mooi park met geweldige rotspartijen met gaten eruit gesleten waardoor een natuurlijke boog ontstaat. Echt heel mooi, dus veel mensen weten het te vinden. Persoonlijk vind ik Canyonlands minstens zo mooi en veel minder druk. Maar daar zijn we vandaag en gisteren al geweest en Island in the Sky is net te ver weg.
We besluiten tot nog een hike, moet kunnen na zo'n korte van vanmorgen. Niet te lang. We kiezen een van 5 km naar de "Delicate Arch", maar hiervan wordt wel gezegd dat deze zwaar is om te doen. Ach, 5 km, wat kan er zwaar zijn. Nou ik het het geweten. Het ging me daar toch een pokken-eind omhoog!
Niet grappig. Van tijd tot tijd moest ik gewoon stilstaan om naar adem te happen. Nu heb ik momenteel ook niet de beste conditie ooit, maar dan nog... Erik heeft er zichtbaar minder moeite mee, misschien dat het klussen thuis hem toch wat meer conditie heeft opgeleverd. Er lopen veel mensen op de trail, zowel omhoog als alweer omlaag. Enigszins jaloers kijk ik steeds naar de afdalende groep en denk bij mezelf, als zij het kunnen, kan ik het ook! Zeker als het van die maffe Chinezen zijn met een lange broek, shirt met lange mouwen, hoed, sjaal en handschoenen (!).
Maar het zeer de moeite waard en de Arch is erg mooi. We maken wat foto's en praten nog met een Nederlands stel dat ook vakantie is.
De terugweg verloopt een stuk makkelijker, alhoewel afdalen ook niet altijd makkelijk loopt. In ieder geval kan mijn hartslag wat naar beneden, 170 slagen per minuut was ook wel wat veel van het goede...
Ik ben blij als we weer in de auto zitten en we vinden beiden dat we ons eten meer dan verdiend hebben.
Na het eten in Moab rijden we terug naar Monticello waar ik een ijsje en Erik een milkshake wegwerken bij de Shake Shack. Een scoop, dan denk je een schepje a la Talamini. Nou nee maar, eerst wordt het hoorntje vakkundig volgepropt met ijs een vervolgens komt er een bol op waar wel 4 Talamini-bolletjes in passen voor slechts $1,49. Wel wat veel maar ook erg lekker! Erik zijn milkshake is meer een beker vol ijs, hij krijgt er een dik rietje en een lepeltje bij. Met het rietje lukt alleen maar als de shake al bijna op is en iets meer gesmolten. Heerlijk. Het is maar goed dat ze niet bij ons in de straat staan thuis, dan kwam het met de persoonlijke omvang helemaal nooit meer goed....
Terug in het motel pak ik alles weer zo'n beetje in en na de douche schrijf ik dit verhaaltje. Erik valt al in slaap, maar moet de site nog uploaden en foto's en links plaatsen en koppelen etc. Best veel werk.
Ik kap er dus maar gauw mee, dan kan hij aan de slag.
Morgen naar Bryce voor 1 nacht, 5 uur rijden....
Maar het zeer de moeite waard en de Arch is erg mooi. We maken wat foto's en praten nog met een Nederlands stel dat ook vakantie is.
De terugweg verloopt een stuk makkelijker, alhoewel afdalen ook niet altijd makkelijk loopt. In ieder geval kan mijn hartslag wat naar beneden, 170 slagen per minuut was ook wel wat veel van het goede...
Ik ben blij als we weer in de auto zitten en we vinden beiden dat we ons eten meer dan verdiend hebben.
Na het eten in Moab rijden we terug naar Monticello waar ik een ijsje en Erik een milkshake wegwerken bij de Shake Shack. Een scoop, dan denk je een schepje a la Talamini. Nou nee maar, eerst wordt het hoorntje vakkundig volgepropt met ijs een vervolgens komt er een bol op waar wel 4 Talamini-bolletjes in passen voor slechts $1,49. Wel wat veel maar ook erg lekker! Erik zijn milkshake is meer een beker vol ijs, hij krijgt er een dik rietje en een lepeltje bij. Met het rietje lukt alleen maar als de shake al bijna op is en iets meer gesmolten. Heerlijk. Het is maar goed dat ze niet bij ons in de straat staan thuis, dan kwam het met de persoonlijke omvang helemaal nooit meer goed....
Terug in het motel pak ik alles weer zo'n beetje in en na de douche schrijf ik dit verhaaltje. Erik valt al in slaap, maar moet de site nog uploaden en foto's en links plaatsen en koppelen etc. Best veel werk.
Ik kap er dus maar gauw mee, dan kan hij aan de slag.
Morgen naar Bryce voor 1 nacht, 5 uur rijden....
Monticello
