The Erik & Annette Gazette
Jaargang 4
Las Vegas
Een hele lange dag eindigt hier als ik met Jonathan app.
Het is in Las Vegas 22:15 en wij gaan naar bed, terwijl hij net opstaat omdat het in dan Nederland 7:15 is.....
Maar laat ik bij het begin beginnen.
Het is in Las Vegas 22:15 en wij gaan naar bed, terwijl hij net opstaat omdat het in dan Nederland 7:15 is.....
Maar laat ik bij het begin beginnen.
Liesje is jarig en Erik besluit haar meteen maar even te bellen voordat later in de drukte van het reizen erbij inschiet. Bellen.....ineens bedenkt ma dat haar telefoon nog aan de oplader in de hotelkamer ligt.....alles was toch meegenomen?
Ik bedenk me niet en stel mijn teen even goed op de proef door in een stevig tempo terug te draven naar het hotel. De schoonmaak heeft hem al gevonden en hij ligt al op de kar van de schoonmaakster. Ik neem hem mee terug en iedereen weer blij.
Zo vergeet je toch zomaar iets.
We zijn vroeg en onze vluchten staan nog niet op de borden, dus we lopen eerst even een rondje. Pa begint intussen trek in een bak koffie met een broodje te krijgen. Maar hij moet nog even geduld hebben, want we willen eerst de grote koffers kwijt en dat kan nog niet zolang de vlucht nog niet op de borden staat.
De vlucht van pa en ma staat er nog maar net op (en die van ons nog niet omdat wij 20 minuten later gaan) of pa is al onderweg met zijn karretje met koffers. Wij er op een draf achteraan. Op de roltrap/helling om bij de vertrekhal te komen, vergeet pa de hendel los te laten zodat het karretje op de rem komt te staan met als gevolg dat hij bijna achterover met kar en al naar beneden rolt. Het gaat net goed en we hebben er lol om. We vragen of wij ook al onze koffers kunnen inchecken bij dezelfde balie en intussen zijn pa en ma er alweer vandoor.
We checken allemaal de koffers in als wij bij Delta even wat vragen beantwoorden voor de douane zijn ze er alweer vandoor! Alsof je met een stel hazewindhonden op pad bent...... Pa heeft niet veel geduld, of hij snakt nu wel heel erg naar een bakkie koffie!
Na de douane gaan we met zijn vieren ontbijten en krijgt pa eindelijk koffie. Na het ontbijt lopen we nog wat rond en uiteindelijk brengen we pa en ma naar hun vertrek gate. We nemen afscheid en wensen elkaar een goed reis. Nu moeten ze het verder zelf gaan doen. Komt vast goed.
Ik bedenk me niet en stel mijn teen even goed op de proef door in een stevig tempo terug te draven naar het hotel. De schoonmaak heeft hem al gevonden en hij ligt al op de kar van de schoonmaakster. Ik neem hem mee terug en iedereen weer blij.
Zo vergeet je toch zomaar iets.
We zijn vroeg en onze vluchten staan nog niet op de borden, dus we lopen eerst even een rondje. Pa begint intussen trek in een bak koffie met een broodje te krijgen. Maar hij moet nog even geduld hebben, want we willen eerst de grote koffers kwijt en dat kan nog niet zolang de vlucht nog niet op de borden staat.
De vlucht van pa en ma staat er nog maar net op (en die van ons nog niet omdat wij 20 minuten later gaan) of pa is al onderweg met zijn karretje met koffers. Wij er op een draf achteraan. Op de roltrap/helling om bij de vertrekhal te komen, vergeet pa de hendel los te laten zodat het karretje op de rem komt te staan met als gevolg dat hij bijna achterover met kar en al naar beneden rolt. Het gaat net goed en we hebben er lol om. We vragen of wij ook al onze koffers kunnen inchecken bij dezelfde balie en intussen zijn pa en ma er alweer vandoor.
We checken allemaal de koffers in als wij bij Delta even wat vragen beantwoorden voor de douane zijn ze er alweer vandoor! Alsof je met een stel hazewindhonden op pad bent...... Pa heeft niet veel geduld, of hij snakt nu wel heel erg naar een bakkie koffie!
Na de douane gaan we met zijn vieren ontbijten en krijgt pa eindelijk koffie. Na het ontbijt lopen we nog wat rond en uiteindelijk brengen we pa en ma naar hun vertrek gate. We nemen afscheid en wensen elkaar een goed reis. Nu moeten ze het verder zelf gaan doen. Komt vast goed.
Even later boarden wij ook en iedereen zit op tijd in het vliegtuig. Jammer alleen dat er juist op dat moment stevige (onweers)buien overkomen en het ruim niet geladen kan worden. We vertrekken uiteindelijk na 14:00 (gepland om 12:50).
De piloot doet zijn best om wat tijd in te halen. De vlucht verloopt verder goed.
Bij aankomst, als iedereen er weer uit wil, blijkt de deur van het vliegtuig niet open te willen en moet de technische dienst eraan te pas komen,
Vervolgens weer langs de douane. Het eerste, geautomatiseerde deel, verloopt voorspoedig maar daarna staan we een uur in de rij. Volgens Erik hebben ze een stiptheidsactie bij de douane want de man in het hokje doet alles volgens het boekje. De foto in ieder paspoort wordt minutieus gecontroleerd en er volgen dan nog wat vragen aan de hand van je paspoort.
Maar het lukt ons om op tijd de koffer weer in te checken en het volgende vliegtuig te halen.
Als we bij onze zitplaatsen komen wil Erik altijd bij het raampje zitten. Helaas deze keer, precies waar hij zit is er geen raam, gewoon dicht. Nice window-seat, hahaha.
En je in, wat duren die laatste uren reizen lang. Ik weet niet meer hoe ik moet zitten, val steeds in slaap om meteen weer wakker te worden omdat mijn hoofd dan naar beneden valt.
We redden het en als we dan ook nog de auto opgehaald hebben, zijn we blij dat we naar ons hotel op de Strip mogen. Helaas staat de Strip nogal vast na een aanrijding dus ook hier weer wachten en geduld.
Eindelijk checken we in, eten nog een hamburger bij de buren (McD) en duiken we in bed.
Pfffff wat een lange dag.
De piloot doet zijn best om wat tijd in te halen. De vlucht verloopt verder goed.
Bij aankomst, als iedereen er weer uit wil, blijkt de deur van het vliegtuig niet open te willen en moet de technische dienst eraan te pas komen,
Vervolgens weer langs de douane. Het eerste, geautomatiseerde deel, verloopt voorspoedig maar daarna staan we een uur in de rij. Volgens Erik hebben ze een stiptheidsactie bij de douane want de man in het hokje doet alles volgens het boekje. De foto in ieder paspoort wordt minutieus gecontroleerd en er volgen dan nog wat vragen aan de hand van je paspoort.
Maar het lukt ons om op tijd de koffer weer in te checken en het volgende vliegtuig te halen.
Als we bij onze zitplaatsen komen wil Erik altijd bij het raampje zitten. Helaas deze keer, precies waar hij zit is er geen raam, gewoon dicht. Nice window-seat, hahaha.
En je in, wat duren die laatste uren reizen lang. Ik weet niet meer hoe ik moet zitten, val steeds in slaap om meteen weer wakker te worden omdat mijn hoofd dan naar beneden valt.
We redden het en als we dan ook nog de auto opgehaald hebben, zijn we blij dat we naar ons hotel op de Strip mogen. Helaas staat de Strip nogal vast na een aanrijding dus ook hier weer wachten en geduld.
Eindelijk checken we in, eten nog een hamburger bij de buren (McD) en duiken we in bed.
Pfffff wat een lange dag.
🔙
🇺🇸
Schiphol
Een dag met hindernissen
De wekker staat op 7:00 maar we zijn van te voren al wakker.
Douchen, tandenpoetsen, koffers dicht, checken of we niks vergeten en dan naar pa en ma. Zij hebben een hotelkamer 2 deuren verder en we hebben om 8:00 afgesproken.
"Heb je alles? Niets vergeten?" roep ik nog. Nee, alles is mee.
We checken uit en lopen naar Schiphol, 400 meter verderop.
Douchen, tandenpoetsen, koffers dicht, checken of we niks vergeten en dan naar pa en ma. Zij hebben een hotelkamer 2 deuren verder en we hebben om 8:00 afgesproken.
"Heb je alles? Niets vergeten?" roep ik nog. Nee, alles is mee.
We checken uit en lopen naar Schiphol, 400 meter verderop.
🦉
