Slechts 1dag in Kingman en veel op het programma, dus vroeg uit ons bed. Om 8.00 hebben we het ontbijt achter de kiezen en bedenken dan pas dat het museum, de Goldlady (waar Erik info wil over goudzoeken), de antiekwinkeltjes en het vliegtuigmuseum allemaal waarschijnlijk niet voor 9.00 uur open zijn. Dan eerst maar tanken, want onze auto heeft vaak dorst.
We gaan eerst naar het Mohave Museum, waar de geschiedenis van zowel de pioniers en goudzoekers als die van de Indianen verteld wordt.
Daarna gaan we naar de Goldlady en daar komen we tot de conclusie dat we vandaag geen goud meer gaan zoeken. Geen water in de buurt (iets wat later op de dag wel anders is....). Het is een hele leuke vrouw met een aantal honden en katten en erg spraakzaam. We kletsen nog even en gaan dan door naar het Kingman American Air Force Museum. Het blijkt een beetje een allegaartje te zijn. Het gebouw werd eerder gebruikt als opleidingscentrum voor de schutters aan boord van bommenwerpers . Er staan een paar oude vliegtuigen en wat oud militair materiaal en posters etc.
Bij de deur worden we welkom geheten door een man die ons vertelt dat we worden rondgeleid door een andere man. Het is een wat gezette oude man die wel heel erg veel te vertellen heeft. Op zich niet erg, maar door zijn enigszins binnensmondse manier van praten en de ventilatoren die over proberen de drukkende warmte te bedwingen, denken we regelmatig: "ik weer niet waar hij het over heeft, maar hij heeft er mooi weer bij" ( befaamde uitspraak van mijn vader, die regelmatig door ons geciteerd wordt).
We zijn blij als de rondleiding erop zit en bedanken de mannen hartelijk voor de rondleiding en alle informatie. We doen een donatie ten behoeve van het museum en tekenen het gastenboek alwaar de vorige bezoeker 3 dagen eerder ook getekend had. Ach, toch ook wel weer grappig!
Nu op weg naar een historisch gedeelte van Route 66. Het is een mooie route en we stoppen zo nu en dan om van het uitzicht te genieten. De weg voert ons door bergachtige woestijn en de temperatuur loopt op tot zo'n 44 graden. Omdat de luchtvochtigheid vandaag hoog is, voelt het erg warm en klam aan.
Onderweg komen we door het stadje Oatman, een klein plaatsje met loslopende wilde ezels (wild Burro's), ezels die de hele dag door door toeristen gevoerd worden. Je zou zeggen; dan zijn ze ook niet wild, maar toch wel, we komen ze later op de dag op verschillende plekken ook in de vrije natuur tegen. Verder herbergt het plaatsje veel toeristische winkeltjes met allemaal een beetje dezelfde spullen. We zijn er snel op uitgekeken. We komen ook langs een art gallery met hele mooie beschilderde sandstones, schilderijen en sieraden. Na lang twijfelen kopen we een beschilderd stuk sandstone. De man van de winkel is heel aardig (ja, alweer, we komen hier veel aardige mensen tegen) en legt ons wat uit over de techniek en over de kunstenares die het gemaakt heeft. Als we de winkel met onze buit verlaten geeft hij ons beiden nog een koud flesje water mee, altijd lekker bij 44 graden.
Als we een eind verder rijden zien we 2 coyotes lopen langs de kant van de weg. Gauw een paar foto's.
We rijden dezelfde weg terug en tegen de tijd dat we dichterbij Kingman komen wordt de lucht steeds donkerder. In de verte weerlicht het in de bergen.
In Kingman eten we een hapje en rijden terug naar het motel. Het begint nu echt te onweren. Ik krijg intussen een waarschuwing binnen op mijn telefoon dat er flash floods zijn en dat je de berichtgeving moet checken om bepaalde wegen op te gaan. Een soort weeralarm. Erik wil graag verderop foto's gaan maken, maar de koffers moeten ook nog worden ingepakt.... We besluiten toch nog even voor de foto's te gaan en het levert een paar mooie plaatjes op. Als we terug zijn is het echt begonnen te regenen. Even later is de straat voor het motel veranderd in een rivier, niet te geloven dat de woestijn ineens onderloopt. We zagen vandaag ook weer bordjes langs de kant van de weg dat je er tijdens flash floods niet op moet gaan. Jaja, dachten wij, maar dat is nu niet aan de orde, vast en zeker in een ander seizoen. Niet dus....
De koffers, tja. Da's een ander verhaal. Ik geloof dat we qua gewicht aan de goed kant zitten..... Net...
Ach, anders betalen we maar wat bij, kan het schelen. Wil me er niet meer druk over maken. Het is per slot van rekening al 1.00 uur en morgen moeten we op tijd op.
Dit was de laatste echte dag van de vakantie. En wat voor vakantie!
Morgen op reis, op naar de kids!
We gaan eerst naar het Mohave Museum, waar de geschiedenis van zowel de pioniers en goudzoekers als die van de Indianen verteld wordt.
Daarna gaan we naar de Goldlady en daar komen we tot de conclusie dat we vandaag geen goud meer gaan zoeken. Geen water in de buurt (iets wat later op de dag wel anders is....). Het is een hele leuke vrouw met een aantal honden en katten en erg spraakzaam. We kletsen nog even en gaan dan door naar het Kingman American Air Force Museum. Het blijkt een beetje een allegaartje te zijn. Het gebouw werd eerder gebruikt als opleidingscentrum voor de schutters aan boord van bommenwerpers . Er staan een paar oude vliegtuigen en wat oud militair materiaal en posters etc.
Bij de deur worden we welkom geheten door een man die ons vertelt dat we worden rondgeleid door een andere man. Het is een wat gezette oude man die wel heel erg veel te vertellen heeft. Op zich niet erg, maar door zijn enigszins binnensmondse manier van praten en de ventilatoren die over proberen de drukkende warmte te bedwingen, denken we regelmatig: "ik weer niet waar hij het over heeft, maar hij heeft er mooi weer bij" ( befaamde uitspraak van mijn vader, die regelmatig door ons geciteerd wordt).
We zijn blij als de rondleiding erop zit en bedanken de mannen hartelijk voor de rondleiding en alle informatie. We doen een donatie ten behoeve van het museum en tekenen het gastenboek alwaar de vorige bezoeker 3 dagen eerder ook getekend had. Ach, toch ook wel weer grappig!
Nu op weg naar een historisch gedeelte van Route 66. Het is een mooie route en we stoppen zo nu en dan om van het uitzicht te genieten. De weg voert ons door bergachtige woestijn en de temperatuur loopt op tot zo'n 44 graden. Omdat de luchtvochtigheid vandaag hoog is, voelt het erg warm en klam aan.
Onderweg komen we door het stadje Oatman, een klein plaatsje met loslopende wilde ezels (wild Burro's), ezels die de hele dag door door toeristen gevoerd worden. Je zou zeggen; dan zijn ze ook niet wild, maar toch wel, we komen ze later op de dag op verschillende plekken ook in de vrije natuur tegen. Verder herbergt het plaatsje veel toeristische winkeltjes met allemaal een beetje dezelfde spullen. We zijn er snel op uitgekeken. We komen ook langs een art gallery met hele mooie beschilderde sandstones, schilderijen en sieraden. Na lang twijfelen kopen we een beschilderd stuk sandstone. De man van de winkel is heel aardig (ja, alweer, we komen hier veel aardige mensen tegen) en legt ons wat uit over de techniek en over de kunstenares die het gemaakt heeft. Als we de winkel met onze buit verlaten geeft hij ons beiden nog een koud flesje water mee, altijd lekker bij 44 graden.
Als we een eind verder rijden zien we 2 coyotes lopen langs de kant van de weg. Gauw een paar foto's.
We rijden dezelfde weg terug en tegen de tijd dat we dichterbij Kingman komen wordt de lucht steeds donkerder. In de verte weerlicht het in de bergen.
In Kingman eten we een hapje en rijden terug naar het motel. Het begint nu echt te onweren. Ik krijg intussen een waarschuwing binnen op mijn telefoon dat er flash floods zijn en dat je de berichtgeving moet checken om bepaalde wegen op te gaan. Een soort weeralarm. Erik wil graag verderop foto's gaan maken, maar de koffers moeten ook nog worden ingepakt.... We besluiten toch nog even voor de foto's te gaan en het levert een paar mooie plaatjes op. Als we terug zijn is het echt begonnen te regenen. Even later is de straat voor het motel veranderd in een rivier, niet te geloven dat de woestijn ineens onderloopt. We zagen vandaag ook weer bordjes langs de kant van de weg dat je er tijdens flash floods niet op moet gaan. Jaja, dachten wij, maar dat is nu niet aan de orde, vast en zeker in een ander seizoen. Niet dus....
De koffers, tja. Da's een ander verhaal. Ik geloof dat we qua gewicht aan de goed kant zitten..... Net...
Ach, anders betalen we maar wat bij, kan het schelen. Wil me er niet meer druk over maken. Het is per slot van rekening al 1.00 uur en morgen moeten we op tijd op.
Dit was de laatste echte dag van de vakantie. En wat voor vakantie!
Morgen op reis, op naar de kids!
Latest updates
Vrijdag 25 juli
Kingman
Arizona
E & A 2014