Jaargang 1, 10 ct
Schrijf eens naar ons:
Extra, extra!
Je krijgt wel echt een idee van hoe het vroeger was, stonden ze in het pikkedonker met een kaarsje aan te hakken, pffff. Van veiligheidsvoorschriften ook nog nooit gehoord.
Hier a gaan we naar Goldfield, waar ooit 30.000 mensen woonden en nu nog 195. Er staat een mooi oud hotel dat niet door modderstromen en vuur is aangetast. Helaas is er ook niemand die het serieus in de oude staat terugbrengt en er enig onderhoud op loslaat.
Nu gaan we door naar Beatty. Het is een leuk weerzien in het motel, we waren hier vorig jaar ook.
Na het uitladen van onze spullen rijden we nog naar Death Valley voor wat vooronderzoek voor morgen: de Titus Canyon is gelukkig niet afgesloten. We verkennen nog een stukje 4x4 weg waar we morgen een stukje op willen rijden en waar we willen hiken.
We eten bij Danny's, heerlijk! Voor herhaling vatbaar.
Morgen Death Valley!!
Hier a gaan we naar Goldfield, waar ooit 30.000 mensen woonden en nu nog 195. Er staat een mooi oud hotel dat niet door modderstromen en vuur is aangetast. Helaas is er ook niemand die het serieus in de oude staat terugbrengt en er enig onderhoud op loslaat.
Nu gaan we door naar Beatty. Het is een leuk weerzien in het motel, we waren hier vorig jaar ook.
Na het uitladen van onze spullen rijden we nog naar Death Valley voor wat vooronderzoek voor morgen: de Titus Canyon is gelukkig niet afgesloten. We verkennen nog een stukje 4x4 weg waar we morgen een stukje op willen rijden en waar we willen hiken.
We eten bij Danny's, heerlijk! Voor herhaling vatbaar.
Morgen Death Valley!!
Extra dikke oplage! Jawel! En niet eens mijn schuld, maar Erik schrijft vandaag ook. Dat komt omdat hij met name erg enthousiast was over een bezoek aan Tonopah en dan moet hij er ook zelf over schrijven vind ik.
Maar goed, vandaag maken we een tamelijk lange trip naar Beatty, maar niet voordat we afscheid genomen hebben van het lieflijke plekje tussen de bergen en de daarbij behorende muggen welke ons als afscheidscadeau nog enkele heerlijk jeukende bulten meegeven.
De rit gaat door de bergen en dat levert opnieuw mooie plaatjes op. De weg is grotendeels niet door de heuveltoppen heen gehakt, maar er gemakshalve gewoon overheen gelegd. Vandaar dat ik de weg "piemelweg" gedoopt heb, naar een heuveltje in de weg op Ameland. Het schijnt namelijk, is mij verteld, dat als je hier met een vaartje overheen rijdt, dit vreemde sensaties geeft in bovengenoemd lichaamsdeel. Zo ook op deze weg. Het is net een achtbaan, geweldig!
We stoppen bij een plaatsje genaamd "Benton" waar heel veel oude dingen staan. Het levert weer leuke foto's op.
Ook komen we nog langs een verlaten Motel&Casino en Cabins. Het lijkt dat een modderstroom de boel heeft getroffen en onherstelbaar beschadigd heeft. Nou en dan laat je gewoon de boel zo staan en plakt er een bord op met "private property, no trespassing" ofwel "verboden toegang". Niks meer aan doen, rot vanzelf weg. Niet te geloven, zo ie je het zoveel hier. Huizen zijn gewoon verlaten, dichtgetimmerd en half ineen gestort.
Maar goed, vandaag maken we een tamelijk lange trip naar Beatty, maar niet voordat we afscheid genomen hebben van het lieflijke plekje tussen de bergen en de daarbij behorende muggen welke ons als afscheidscadeau nog enkele heerlijk jeukende bulten meegeven.
De rit gaat door de bergen en dat levert opnieuw mooie plaatjes op. De weg is grotendeels niet door de heuveltoppen heen gehakt, maar er gemakshalve gewoon overheen gelegd. Vandaar dat ik de weg "piemelweg" gedoopt heb, naar een heuveltje in de weg op Ameland. Het schijnt namelijk, is mij verteld, dat als je hier met een vaartje overheen rijdt, dit vreemde sensaties geeft in bovengenoemd lichaamsdeel. Zo ook op deze weg. Het is net een achtbaan, geweldig!
We stoppen bij een plaatsje genaamd "Benton" waar heel veel oude dingen staan. Het levert weer leuke foto's op.
Ook komen we nog langs een verlaten Motel&Casino en Cabins. Het lijkt dat een modderstroom de boel heeft getroffen en onherstelbaar beschadigd heeft. Nou en dan laat je gewoon de boel zo staan en plakt er een bord op met "private property, no trespassing" ofwel "verboden toegang". Niks meer aan doen, rot vanzelf weg. Niet te geloven, zo ie je het zoveel hier. Huizen zijn gewoon verlaten, dichtgetimmerd en half ineen gestort.
Ghosttown
Als de definitie van een ghosttown zou zijn: 'stad met geen of weinig inwoners en diverse vervallen bouwwerken', dan was ieder dorp / stad / trailerpark waar we vandaag doorgereden zijn een ghosttown!
Als je huis onderhoud nodig heeft dan ga je ergens anders wonen of je zet er een trailer naast en gaat dan daar in wonen, totdat deze weer aan vervanging toe is. Stadjes zijn halve ghosttowns geworden.
O ja, ik heb nog niks gezegd over het weer en onze regenvloek, maar het is prachtig weer, zonnig met hier en daar een witte wolk. We zijn van plan in Tonopah te stoppen. Dit is een oud mijnstadje en je kan hier ook de mijnen bekijken. Als we ongeveer 5 mijl verwijderd zijn van het stadje zien we rechts een grijze wolk met daaruit, zo het lijkt, regen. Moeten we nu net rechtsaf slaan. Als we Tonopah binnen rijden regent het, eerst een beetje maar dan toch behoorlijk. We rijden eerst maar een beetje rond op zoek naar bijvoorbeeld een antiekwinkel. We zien er eentje, helaas verlaten en dichtgetimmerd. Net als enkele motels hier.
Ook gewoon dicht, verlaten, half ingestort en/of for sale. Het lijkt hier wel een filmset. Na een tijdje regent het niet meer, het onweert alleen nog een beetje en we gaan naar de mijnen. Erik geniet met volle teugen, echt zijn ding. Ik vind het ook leuk, hoor, maar niet zoals hij.
Machines, tandwielen, motoren en weet ik veel. En diepe mijngangen natuurlijk.
O ja, ik heb nog niks gezegd over het weer en onze regenvloek, maar het is prachtig weer, zonnig met hier en daar een witte wolk. We zijn van plan in Tonopah te stoppen. Dit is een oud mijnstadje en je kan hier ook de mijnen bekijken. Als we ongeveer 5 mijl verwijderd zijn van het stadje zien we rechts een grijze wolk met daaruit, zo het lijkt, regen. Moeten we nu net rechtsaf slaan. Als we Tonopah binnen rijden regent het, eerst een beetje maar dan toch behoorlijk. We rijden eerst maar een beetje rond op zoek naar bijvoorbeeld een antiekwinkel. We zien er eentje, helaas verlaten en dichtgetimmerd. Net als enkele motels hier.
Ook gewoon dicht, verlaten, half ingestort en/of for sale. Het lijkt hier wel een filmset. Na een tijdje regent het niet meer, het onweert alleen nog een beetje en we gaan naar de mijnen. Erik geniet met volle teugen, echt zijn ding. Ik vind het ook leuk, hoor, maar niet zoals hij.
Machines, tandwielen, motoren en weet ik veel. En diepe mijngangen natuurlijk.
Woensdag, 22 juli
