Nu op naar Durango. We twijfelen of we nog langs de Black Canyon of the Gunnison gaan, want het s best een lange rit, zo'n 5 uur rijden. Omdat we ook al wat later vertrekken, lijkt het ons het beste de canyon over te slaan en eventueel,vanuit Durango te bezoeken.
We komen langs de meest schitterende landschappen, bergen en riviertjes waar de herfstkleuren zich uitbundig tonen in de zon. Zo mooi als hier is de herfst nergens, denk ik. We proberen dit alles vast te leggen op foto's om er vervolgens achter te komen dat dit maar heel matig lukt. Het laat zich niet vastleggen.
We komen langs een plaatsje waar heel oude en roestige auto's op een terrein staan. Erik krijgt meteen medelijden met deze auto's en we moeten even een kijkje gaan nemen. Als je toch de ruimte had om er eentje opzet slaan en eraan te sleutelen.... Maar dat hebben we niet.
We nemen verder nog een kijkje in een antiekwinkel, maar er staat veel Aziatisch spul, kunst. Ik vind het eigenlijk niet echt wat en Erik ook niet. Dat scheelt weer geld en ruimte in de koffer.
Als we na een tijdje rijden bij het plaatsje Ouray aankomen, bedenkt Erik dat je hier vast wel naar goud zou kunnen pannen. We informeren bij een visitor center en een oud dametje verwijst ons naar een winkel in het plaatsje waar ze het misschien weten. De mensen zijn hier erg behulpzaam en vriendelijk, ook al koop je niks in hun winkel. We krijgen het advies om naar de Cascade Falls te gaan, een waterval vlakbij. We nemen er een kijkje. Helaas hebben we niet genoeg tijd om de hele wandeling tot boven de waterval te maken en dan ook nog eens goud te gaan zoeken. De wandeling alleen duurt al 3,5-4 uur en het is intussen 15.30 uur. Morgen gaan we terug gewapend met goudpannen en broodjes. (Slechts 75 mijl rijden, maar ach).
We rijden verder door verschillende bergpassen en genieten van de omgeving. We komen op een plek met heel erg veel,verlaten mijnen. Men heeft hier naar zilver, zink en koper gemijnd. Helaas niet naar goud. Maar wel erg interessant om te zien. Vooral Erik vind dit reuze leuk, hij denkt dat hij in een vorig leven goudzoeker geweest is.
Jaargang 2, 55ct
19 september
Erik & Annette Gazette
Vandaag en de komende dagen ontvangen jullie een "light versie" van de krant. Dit heeft te maken met de internetverbinding ter plaatse ( niet zo best). Hierdoor gaat het uploaden erg moeizaam en traag, met name als er grote bestanden, zoals foto's, bij zijn. Dus, als ik erg in detail treed, is dit om de pagina te vullen... Veel tekst en weinig plaatjes, net een echte krant, maar wel eentje met wat leuker nieuws dan een echte.
Vandaag is de dag van vertrek uit Snowmass Village, het plaatsje waarvan we eigenlijk maar weinig hebben gezien omdat we steeds druk waren met uitstapjes. Ook het complex waar we verblijven is een beetje langs ons heen gegaan, we hebben eigenlijk alleen maar ons een kamertje gezien. Zo komen we er vandaag achter dat we hier ook onze was nog kunnen doen. Dat is wel praktisch, want de laatste onderbroek is alweer in zicht. We vinden onze weg naar de was- en droogautomaten langs een gezellig terras alwaar je op een heel groot bord kan schaken en dammen. Ook kan er gebarbecued worden en kan je er gezellig rondhangen (als je daar tijd voor hebt). We kunnen hier ook het zwembad met hot-tub zien waar we vanuit onze kamer zo heen konden lopen, op slechts enkele meters afstand. Maar ja, geen tijd en een teen die niet ingeweekt wil worden (nog niet, maar in Palm Springs ga ik echt wel in het zwembad!). De was duurt slechts 30 minuten, belachelijk, thuis doe ik niet wel 2-3 uur over. Nu moet ik eerlijk bekennen dat Erik zijn, eens zo witte, sokken er niet geheel wit uitkomen, dat doen onze Miele toch echt wel beter. Maar ik ben blij met de 30 minuten, zo'n tijdverspilling, die was.
We laden intussen de meeste tassen en koffers in de auto. De droger doet er vervolgen een uur over, dus we lopen nog even het winkelcentrum van het plaatsje binnen. Tja, 9.30 uur, alles nog dicht. De meeste winkels gaan om 10.00 uur open en sommige gaan helemaal niet open. Het is geen zomerseizoen meer en nog geen winterseizoen, dus zijn ze dicht. Ach, we vinden het ook wel best. De was is intussen droog en nadat we het hebben opgevouwen gooien we het in de koffer die nog in onze kamer staat en vertrekken we. Het was leuk hier, ze deden hier zelfs mijn afwas!
the
home
home
<<
>>
Hij ziet elke verlaten mijn, telt er zo een stuk of 10 vanaf 1 plek, terwijl ik moeite doe om er 2 te vinden... En koud, brrrr, 17 graden.
Nog wat mooie uitzichten en we komen aan in Durango, waar het intussen 28 graden is. Na even zoeken hebben we in ieder geval een MacDonalds gevonden, maar nog geen motel. Helemaal terug, nog voor het plaatsje begint, is het. Het is een mooi rustig plekje, leuke kamer en voor niet veel geld.
Het internet is echter niet erg snel, maar we zijn ook verwend geweest op ons vorige adres.
We doen nog wat boodschappen bij de WalMart die zo'n eind aan de andere kant het plaatsje uit ligt, dat we hem bijna niet konden vinden. Intussen ben ik toch wel een beetje moe, koud en hongerig geworden, dus we zoeken de MacDonalds op die we eerder al gevonden hadden. Lekker gegeten, inclusief salade!
Nu nog even brood smeren voor morgen, koffers en tassen even weer netjes ordenen, verslagje schrijven, douchen en slapen.
Morgen gaan we goudzoeken, Als het weer het toelaat. De voorspelling is voor de komende 3 dagen (als wij hier zijn) niet erg mooi, maar morgen waarschijnlijk in ieder geval droog. We zullen zien.
Durango