Jaargang 7
18 juni 2019
Half 6. Klaar wakker.
Tja, da's niet zo handig aangezien we vandaag weer gaan reizen. 5,5 uur in de auto. Dan ga ik niet wakker blijven!!
Om 7:00 uur zit ik aan de rand van het zwembad. Erik slaapt wel weer na even wakker geweest te zijn. Hij moet rijden en mag dus niet onderweg in slaap vallen.
Eigenlijk zou ik hier nog wel een hele tijd kunnen blijven. In Palm Springs bedoel ik. Alhoewel ik het in het zwembad ook wel een tijdje zou uithouden.
Het is de bedoeling dat we om ongeveer 11:00 uur richting Las Vegas gaan. We gaan via het plaatsje Searchlight. Een gehucht op de weg richting Las Vegas. Hier staat een verlaten villa die Erik graag wil zien. Het staat op een heuvel. Erik heeft er wat van op YouTube gezien. Dat betekent echter wel 5,5 uur door de Mohave Desert. Het enige wat je ziet is woestijn, zo nu en dan een auto en huisjes waarvan je nooit weet of er nog wel iemand woont. Vervallen, verlaten, oud. Soms woont er nog iemand. Midden in de woestijn. We pikken nog een klein stukje van de originele route 66 mee en maken onderweg nog wat foto's van een verlaten restaurant en een voorbijrazende trein.
Aangekomen bij de verlaten villa blijkt dat deze niet zo verlaten is als dat men beweert. Vanaf afstand word ons al duidelijk gemaakt dat we op verboden terrein zijn. Er is dus nu wel iemand en mogelijk woont hij er zelfs. Geen idee. We maken een paar foto's, zwaaien naar de aanwezig persoon ( deze zwaait vriendelijk terug) en we gaan weer terug naar de auto. Aan het einde van dezelfde weg bevindt zich Lake Mead, een populair recreatiegebied, maar dat heeft voor ons teveel een "Hoornse Plas" karakter. Een heel groot meer en wat boten in de haven en een strand vol met mensen. Erik vind het niks.
Door naar Las Vegas.
Tja, da's niet zo handig aangezien we vandaag weer gaan reizen. 5,5 uur in de auto. Dan ga ik niet wakker blijven!!
Om 7:00 uur zit ik aan de rand van het zwembad. Erik slaapt wel weer na even wakker geweest te zijn. Hij moet rijden en mag dus niet onderweg in slaap vallen.
Eigenlijk zou ik hier nog wel een hele tijd kunnen blijven. In Palm Springs bedoel ik. Alhoewel ik het in het zwembad ook wel een tijdje zou uithouden.
Het is de bedoeling dat we om ongeveer 11:00 uur richting Las Vegas gaan. We gaan via het plaatsje Searchlight. Een gehucht op de weg richting Las Vegas. Hier staat een verlaten villa die Erik graag wil zien. Het staat op een heuvel. Erik heeft er wat van op YouTube gezien. Dat betekent echter wel 5,5 uur door de Mohave Desert. Het enige wat je ziet is woestijn, zo nu en dan een auto en huisjes waarvan je nooit weet of er nog wel iemand woont. Vervallen, verlaten, oud. Soms woont er nog iemand. Midden in de woestijn. We pikken nog een klein stukje van de originele route 66 mee en maken onderweg nog wat foto's van een verlaten restaurant en een voorbijrazende trein.
Aangekomen bij de verlaten villa blijkt dat deze niet zo verlaten is als dat men beweert. Vanaf afstand word ons al duidelijk gemaakt dat we op verboden terrein zijn. Er is dus nu wel iemand en mogelijk woont hij er zelfs. Geen idee. We maken een paar foto's, zwaaien naar de aanwezig persoon ( deze zwaait vriendelijk terug) en we gaan weer terug naar de auto. Aan het einde van dezelfde weg bevindt zich Lake Mead, een populair recreatiegebied, maar dat heeft voor ons teveel een "Hoornse Plas" karakter. Een heel groot meer en wat boten in de haven en een strand vol met mensen. Erik vind het niks.
Door naar Las Vegas.
We verblijven in "New York New York" dit hotel staat tegenover het Excalibur hotel, het hotel waar de onze vakantie nu bijna 3 weken geleden begonnen. Na het inchecken bij de vriendelijke receptioniste gaan we op zoek naar onze kamer, een kamer met uitzicht op de strip, klinkt goed. Maar denken we toch wel wat kilometers gelopen te hebben in deze vakantie dan was het misschien allemaal wel te voorbereiding op deze expeditie naar onze kamer. Eerst uit de auto naar de lift in de parkeergarage, dan 3 verdiepingen naar beneden. Op de tweede verdieping aangekomen door een lange glazen gang over de weg, roltrap af naar beneden dan door het casino (een enorm casino) en vervolgens met de lift naar de 15e verdieping. En dan begint het pas........ we komen in een gang waar we ik weet het niet hoevaak de bocht omgaan en weer op een recht stuk belanden en weer een bocht en weer een recht stuk en weer een bocht en weer een recht stuk en weer een bocht, het lijkt eindeloos. Uiteindelijk na een aantal minuten belanden we voor de deur van onze kamer, kamernummer 1506. Kamer met uitzicht en inderdaad een mooi uitzicht.
Na het eten bij de "Farmer Boys", vlakbij het vliegveld drinken we buiten nog een milkshake. Heerlijk warm is het buiten, nog zo'n 38 graden. Maar de zon staat heel laag en als je rustig zit is het heerlijk.
In het hotel rangschikken we nog wat spullen en gaan daarna de "Strip" op. Het is druk, veel mensen, warm, ik ben moe. Kortom, ik heb wel eens meer van Las Vegas genoten. Komt ook omdat we morgen weer weggaan, denk ik.
Nu hopelijk lekker slapen en morgen op reis, terug naar huis, naar de kinderen en de katten.
Aan alles komt een eind en zo ook aan deze vakantie.
Gaaaaaap, welterusten.
Dit verhaal is door de eindredacteur op de nodige plaatsen aangevuld omdat onze razende reporter al naast mij ligt te snurken.......
Na het eten bij de "Farmer Boys", vlakbij het vliegveld drinken we buiten nog een milkshake. Heerlijk warm is het buiten, nog zo'n 38 graden. Maar de zon staat heel laag en als je rustig zit is het heerlijk.
In het hotel rangschikken we nog wat spullen en gaan daarna de "Strip" op. Het is druk, veel mensen, warm, ik ben moe. Kortom, ik heb wel eens meer van Las Vegas genoten. Komt ook omdat we morgen weer weggaan, denk ik.
Nu hopelijk lekker slapen en morgen op reis, terug naar huis, naar de kinderen en de katten.
Aan alles komt een eind en zo ook aan deze vakantie.
Gaaaaaap, welterusten.
Dit verhaal is door de eindredacteur op de nodige plaatsen aangevuld omdat onze razende reporter al naast mij ligt te snurken.......
Las Vegas
