je bijna struikelt met je linker grote teen en hoevaak je deze teen stoot omdat je je voet net niet hoog genoeg optilt. Nou, ik wel intussen.
Maar we redden het, pfff. Dit was echt wel de zwaarste tot nu toe, zelfs al had ik wel 2 gewone grote tenen gehad.
Thuis in het appartement kookt Erik pasta en ik spring onder de douche door om daarna mijn teennagel opnieuw goed te fixeren. Hij gaat eraf, maar niet deze vakantie!!!
Na het eten bekijken we even de foto's die we gemaakt hebben en rusten nog even uit. Om 19.45 uur begint het festival met live muziek. We maken gebruik van de gratis transfer met het busje van het complex.
Het is mooi weer, blijkt andere jaren meestal heel anders te zijn, aldus een medereiziger in het busje. Geluk dus.
3 ballonnen worden op het terrein opgelaten, dat wil zeggen, ze blijven wel gewoon staan met het mandje op de grond, maar de ballon is wel op. Zo nu en dan wordt er vuur in geblazen om hem hoog te houden en dan licht het heel mooi op. De band is erg goed, de act op het podium bij de band wat minder, maar al met al zeer geslaagd.
Na het optreden lopen we terug, niet erg ver, maar wel weer heuvel opwaarts.
Als we terug zijn drinken we nog wat, prutsen aan de website en het verslag en smeren broodjes voor morgen, want....
Morgen gaan we toch naar de Rocky Mountains (als we op tijd wakker zijn en vroeg kunnen vertrekken).

Jaargang 2, 55ct
17 september

Erik & Annette Gazette

Vroeg wakker, als altijd. Eigenlijk hebben we vanmorgen nog geen idee wat we gaan doen. De Rocky Mountains zijn wel erg ver weg (4,5 uur enkele reis) en de Black Canyon ook. Deze laatste kunnen we ook nog bezoeken als we op ons volgende adres zijn.
We ontbijten en stappen, zonder vaste plannen in de auto. In Snowmass Village is vandaag een luchtballonnen festival en als we langs het festival terrein rijden, komen de ballonnen net aan. Een prachtig gezicht. We zetten de auto aan de kant ( waar het eigenlijk niet mag, maar het gaat goed, oom agent laat ons met rust) en we maken een paar mooie foto's. Vanavond gaat het ballonnen festival echt van start, dan lichten ze op in het donker. Ook is er een concert. We besluiten vandaag dan maar in de buurt te blijven om dit spektakel mee te maken vanavond ( als we dan nog energie over hebben).
We gaan naar Aspen. Wat een bekakte en onoverzichtelijke plaats. Kom ik aan met mijn ( iets te grote) M&M T-shirt met " Totally nuts" erop en mijn rafelige korte broek.... Hier loopt men erg rechtop, neus in de lucht, hele strakke kleren om vooral te laten zien dat ze echt wel dun zijn, haar netjes in de krul en kleding in de plooi. Nou, ik niet. Erik koopt een mooie trui in een normale winkel, niet in een bekakte, niet te betalen winkel.
Niet zo mijn plaats, Aspen. We krijgen bij een informatie-kiosk nog wel goede info over wandelroutes in de buurt. Moet kunnen, vind ik, die teen van mij zal mijn vakantie niet bederven.
Hiken in de buurt gaat het dus verder worden vandaag. We rijden naar Castle Creek Valley en nemen de hikingtrail naar Cathedral Lake. Dat is dan 5 km naar het meer toe en berg opwaarts (659 meter hoogteverschil) en ook weer terug. De hoogte waarop we ons bevinden doet Erik zijn humeur en longen geen goed en na 1 km is hij er eigenlijk al helemaal klaar mee. Ik loop stug door, tempo iets omlaag en zo nu en dan even op adem te komen (en dan niet alleen Erik, hoor!). Na (letterlijk) pijn en moeite bereiken we uiteindelijk het meer. Het is prachtig. We eten een paar broodjes en maken een paar foto's voor we terug gaan. Erik kijkt intussen ook weer wat blijer. Heuvelafwaarts is conditioneel veel makkelijker, maar het loopt wel rot. En je hebt vast geen flauw idee hoevaak

the