The Erik & Annette Gazette
Jaargang 4
Boulder City
Vandaag doen we rustig aan. We denken aan hooguit 1 hike bij de Hooverdam, maar ik verklap nu alvast dat zelfs dat er niet van gekomen is vandaag.
Dit superleuke en niet eens dure hotel (dat er aan de buitenkant wel duur uitziet) is ook nog eens compleet met ontbijt. Als we, na rustig aan uit bed te zijn gestapt, naar beneden lopen blijkt dat we in een heus restaurant terechtkomen. Ook mensen van buitenaf komen hier ontbijten en in de loop van de dag lunchen en dineren.
Het zit vol en we schrijven onze naam op een lijstje zodat we kunnen worden opgeroepen om naar een tafeltje gewezen te worden. Een paar mensen zijn nog voor ons en de receptioniste van het hotel stelt voor dat we ook wel naar onze kamer kunnen en dat ze belt als we aan de beurt zijn. Wauw, wat een service, maar we besluiten gewoon beneden te wachten. Er is genoeg te zien en we bespreken alvast even wat we vandaag kunnen gaan doen.
Als we eenmaal aan ons tafeltje zitten krijgen we een heuse menukaart en kunnen we een ontbijt kiezen.
Het voelt heel luxe, het ontbijt is erg lekker en de bediening goed en vriendelijk.
Een goed begin van de dag.
Na het ontbijt bezoeken we het (gratis) museum dat ook in het hotel gesitueerd is. De vriendelijke man achter de balie vertelt ons uitgebreid over de historie van de Hooverdam en over Boulder City. Alhoewel hij wat lang van stof is, is het wel erg leuk en interessant en onthoud je er meer van dan wanneer je alleen maar kijkt en leest. We krijgen een soort quiz mee die ik braaf invul en ook hierdoor zoek je naar meer informatie en onthoud je meer.
Erik koopt na de ronde door het museum nog een boek en de man zit weer op de praatstoel. Heel leuk, maar ik wil nu wel door. Vraagt Erik hem ook wat we vooral moeten gaan zien bij de Hooverdam en daar gaar de goede man weer. Niet te stoppen (dit overkomt mij, Erik, meerdere malen per dag...).
Uiteindelijk krijgen we de kans om er een eind aan te krijgen en vertrekken we naar de antiekwinkeltjes hier in de buurt.
Dit superleuke en niet eens dure hotel (dat er aan de buitenkant wel duur uitziet) is ook nog eens compleet met ontbijt. Als we, na rustig aan uit bed te zijn gestapt, naar beneden lopen blijkt dat we in een heus restaurant terechtkomen. Ook mensen van buitenaf komen hier ontbijten en in de loop van de dag lunchen en dineren.
Het zit vol en we schrijven onze naam op een lijstje zodat we kunnen worden opgeroepen om naar een tafeltje gewezen te worden. Een paar mensen zijn nog voor ons en de receptioniste van het hotel stelt voor dat we ook wel naar onze kamer kunnen en dat ze belt als we aan de beurt zijn. Wauw, wat een service, maar we besluiten gewoon beneden te wachten. Er is genoeg te zien en we bespreken alvast even wat we vandaag kunnen gaan doen.
Als we eenmaal aan ons tafeltje zitten krijgen we een heuse menukaart en kunnen we een ontbijt kiezen.
Het voelt heel luxe, het ontbijt is erg lekker en de bediening goed en vriendelijk.
Een goed begin van de dag.
Na het ontbijt bezoeken we het (gratis) museum dat ook in het hotel gesitueerd is. De vriendelijke man achter de balie vertelt ons uitgebreid over de historie van de Hooverdam en over Boulder City. Alhoewel hij wat lang van stof is, is het wel erg leuk en interessant en onthoud je er meer van dan wanneer je alleen maar kijkt en leest. We krijgen een soort quiz mee die ik braaf invul en ook hierdoor zoek je naar meer informatie en onthoud je meer.
Erik koopt na de ronde door het museum nog een boek en de man zit weer op de praatstoel. Heel leuk, maar ik wil nu wel door. Vraagt Erik hem ook wat we vooral moeten gaan zien bij de Hooverdam en daar gaar de goede man weer. Niet te stoppen (dit overkomt mij, Erik, meerdere malen per dag...).
Uiteindelijk krijgen we de kans om er een eind aan te krijgen en vertrekken we naar de antiekwinkeltjes hier in de buurt.
Nu weten Amerikanen waarschijnlijk niet dat antiek 100 jaar of ouder moet zijn en dat wat zij antiek noemen vaak vintage is of nog jonger (tenzij de minions ouder zijn dan ik dacht...). Kortom, een paar leuke dingen en een heleboel meuk. Geen antiek, maar kringloop. Één winkel is wel echt leuk maar toch kopen we er niks. Jammer.
Dan tanken en naar de Hooverdam. Intussen heb ik al weer honger en wil bij de benzinepomp al wat te eten meenemen aangezien we geen broodjes hebben gesmeerd voor vandaag. Erik heeft hier nog geen zin in en denkt bij de Hooverdam wel wat te eten te gaan kopen. Oké dan maar, dan doen we dat...
Bij de Hooverdam is het druk, maar dat is altijd zo. We lopen van de parkeerplaats naar de dam en eroverheen. Prachtig uitzicht en mooie plaatjes. Erik wil erg graag een rondleiding en dan dus ook binnenin de dam kijken, dus we lopen naar het Visitor Center en boeken een Tour voor $30,- p.p.
Intussen heb ik nog steeds honger en de Tour duurt een uur. Het is interssant en je kan er dingen zien die je anders nooit zou zien. We komen helemaal in de dam op meer dan 500 meter diep en zien de turbines die 1,6 miljoen huishoudens in Californië van stroom voorzien.
We krijgen ook heel veel informatie. Allemaal best prima en Erik vindt het fantastisch.
Als de Tour voorbij is lopen we naar het winkeltje met "gifts", souvenirs en zo. Hmmm, veel meuk voor veel geld. Niks leuks. Ernaast kan je wat eten, maar ik durf al niet eens naar de prijzen te kijken als je weet hoe duur alles hier is.
Ik begin intussen chagrijnig te worden van de honger (heeft Jonathan van mij waarschijnlijk...) en ik heb ook nog eens erge dorst. Het is erg warm en we hebben geen water meegenomen vanuit de auto.
Eenmaal in de auto sla ik een flesje water achterover. Dat neemt de dorst weg maar niet de trek en het slechte humeur. Hiken zit er niet in met dit humeur en deze trek.
Dan tanken en naar de Hooverdam. Intussen heb ik al weer honger en wil bij de benzinepomp al wat te eten meenemen aangezien we geen broodjes hebben gesmeerd voor vandaag. Erik heeft hier nog geen zin in en denkt bij de Hooverdam wel wat te eten te gaan kopen. Oké dan maar, dan doen we dat...
Bij de Hooverdam is het druk, maar dat is altijd zo. We lopen van de parkeerplaats naar de dam en eroverheen. Prachtig uitzicht en mooie plaatjes. Erik wil erg graag een rondleiding en dan dus ook binnenin de dam kijken, dus we lopen naar het Visitor Center en boeken een Tour voor $30,- p.p.
Intussen heb ik nog steeds honger en de Tour duurt een uur. Het is interssant en je kan er dingen zien die je anders nooit zou zien. We komen helemaal in de dam op meer dan 500 meter diep en zien de turbines die 1,6 miljoen huishoudens in Californië van stroom voorzien.
We krijgen ook heel veel informatie. Allemaal best prima en Erik vindt het fantastisch.
Als de Tour voorbij is lopen we naar het winkeltje met "gifts", souvenirs en zo. Hmmm, veel meuk voor veel geld. Niks leuks. Ernaast kan je wat eten, maar ik durf al niet eens naar de prijzen te kijken als je weet hoe duur alles hier is.
Ik begin intussen chagrijnig te worden van de honger (heeft Jonathan van mij waarschijnlijk...) en ik heb ook nog eens erge dorst. Het is erg warm en we hebben geen water meegenomen vanuit de auto.
Eenmaal in de auto sla ik een flesje water achterover. Dat neemt de dorst weg maar niet de trek en het slechte humeur. Hiken zit er niet in met dit humeur en deze trek.
Pas als we terug in Boulder City wat gegeten hebben bij "Jack in the Box" (ook een hamburger restaurant die we al vaak gezien maar nog nooit uitgeprobeerd hadden) wordt ik weer vrolijk.
Het is intussen ook al ongeveer 17:00 uur en dat is voor "lunch" betrekkelijk laat vind ik.
We rijden nog even naar Henderson, ongeveer 8 mijl van hier, om nog langs de Walmart te gaan. Gewoon omdat dat leuk is. Jemig, wat een rare mensen zijn hier. Vreselijk vervelende, zeikende en zeurende kinderen met evenzo irritante ouders. Een moeder met gigantisch overgewicht die loopt te klagen over de snelheid van de Walmart-scootmobiel-winkelwagen (jazeker, die hebben ze daar) begeleid door een 3-tal kinderen ook al met behoorlijk tot extreem overgewicht die zich al winkelend tegoed deden aan een vette hap.
Jaja, soms denk je dat het misschien beter geweest was dat sommige mensen goed werkende voorbehoedsmiddelen hadden gebruikt. Maar dat is nu te laat en terugstoppen kan ook niet...
We kopen wat dingetjes en wat fruit en salade voor morgen onderweg.
Erik heeft al 2 dagen zin in een ijsje van de McD en die halen we dan maar vandaag.
Terug in het hotel is het tijd om de website op orde te maken en het verslag te schrijven.
Morgen gaan we naar Palm Springs! Altijd zin in, altijd leuk. Norman, de eigenaar van het appartement dat we nu al voor de vijfde keer huren, is er morgen ook nog en we vinden het leuk om hem ook weer te zien.
Palm Springs, here we come again!!!
Het is intussen ook al ongeveer 17:00 uur en dat is voor "lunch" betrekkelijk laat vind ik.
We rijden nog even naar Henderson, ongeveer 8 mijl van hier, om nog langs de Walmart te gaan. Gewoon omdat dat leuk is. Jemig, wat een rare mensen zijn hier. Vreselijk vervelende, zeikende en zeurende kinderen met evenzo irritante ouders. Een moeder met gigantisch overgewicht die loopt te klagen over de snelheid van de Walmart-scootmobiel-winkelwagen (jazeker, die hebben ze daar) begeleid door een 3-tal kinderen ook al met behoorlijk tot extreem overgewicht die zich al winkelend tegoed deden aan een vette hap.
Jaja, soms denk je dat het misschien beter geweest was dat sommige mensen goed werkende voorbehoedsmiddelen hadden gebruikt. Maar dat is nu te laat en terugstoppen kan ook niet...
We kopen wat dingetjes en wat fruit en salade voor morgen onderweg.
Erik heeft al 2 dagen zin in een ijsje van de McD en die halen we dan maar vandaag.
Terug in het hotel is het tijd om de website op orde te maken en het verslag te schrijven.
Morgen gaan we naar Palm Springs! Altijd zin in, altijd leuk. Norman, de eigenaar van het appartement dat we nu al voor de vijfde keer huren, is er morgen ook nog en we vinden het leuk om hem ook weer te zien.
Palm Springs, here we come again!!!
🔙
🇺🇸
Damn', wat een dam!
🦉
