Zondag , 12 juli

Jaargang 1, 10 ct

Ghosts

Heerlijk geslapen, om half 8 staan we op om na een douche en ontbijt op pad te gaan richting Jerome. We besluiten om eerst de Ghost Town te bezoeken; Gold King Mine. We komen aan om half 10 en gelukkig is het al open, want de borden geven aan dat het pas om 10 uur open gaat. Via een gift shop kunnen we de Ghost Town in. Het licht valt mooi op alle oude spullen, huisjes en auto's. Al vrij vlot spreken we met de eigenaar van alles, Don Robertson. Hij vraagt ons of wij zijn race car al gezien hebben. Hij laat hem ons zien, vertelt vol trots hoe hij hem heeft opgeknapt, zeg maar gebouwd, van allemaal originele onderdelen. Het is een knalgele, prachtige Studebaker uit 1928 (of 1924, maar dat weet ik niet meer zeker). De oude man racet er nog ongeveer 1 x per maand. Geweldig! We genieten van alle oude spullen in prachtige kleuren, het verleden lijkt tot leven te komen. Je kan je er zo goed een voorstelling van maken hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. We lopen ongeveer 2 uur rond.
Daarna lopen we nog een stukje door Jerome. Dit is een oud mijnwerkersstadje, maar toen de mijnen leeg waren verlieten er steeds meer mensen het plaatsje, zodat het min of meer een Ghost Town werd. Toen het in de jaren 70 publiciteit kreeg wegens een drugsschandaal waar bestuurders en politie bij betrokken waren, werd het als het ware ontdekt als historische plaats. Het ziet er nog heel authentiek uit en trekt jaarlijks veel toeristen.
Van Jerome gaan we naar de Verde River,

want we hebben net gehoord dat je hier goud mag pannen en dat er ook wel eens wat gevonden wordt. We wilden eerst naar Winslow voor een foto op de "corner of Winslow Arizona" maar de goldrush wint.
Onderweg komen we een antiek winkel tegen en deze is deze keer wel open. Het is vrij groot en ze hebben er leuke dingen maar ook een hoop meuk, zowel oude als nieuwe. We kopen 2 kruiden blikjes met mooie kleuren. Helaas hebben ze geen oude reclameborden. Maar toch weer een buit gescoord.
Bij de Verde River rijden we door tot we nog 7 mijl over een dirt road moeten. Of ik ook even wil rijden....nou en of. Wel met het zweet op de rug en de billen tegen elkaar als we langs een stijl stuk komen of bij de enige tegenligger op het stuk, de weg is namelijk nogal smal en de auto nogal breed. Maar het was wel heel erg leuk!
We pannen weer een uurtje 2 naar goud zonder succes, maar de omgeving is prachtig evenals het weer: beetje bewolking en zon, 38 graden. Dikke prima.
Terug naar het hotel rijden we even langs de Walmart. Altijd leuk volgens Erik. Hij is fan. Maar we worden vandaag al herkent door het personeel en vriendelijk begroet, oeps, tijd om verder te reizen.
Morgen Palm Prings! Hopelijk heb ik niet teveel last van de (ondanks beschermingsfactor 30) verbrande schouderbladen om bij het zwembad te hangen.