The Erik & Annette Gazette
Jaargang 4
Thayne
We verlaten West Yellowstone. Na een kort beraad besluiten we om inderdaad door Yellowstone en Grand Teton te reizen, alhoewel de navigatie ons hoe dan ook om het park heen wil leiden.
Na het ontbijt, uitchecken en een bezoek aan de benzinepomp, rijden we richting Yellowstone. Het is precies 10:30 als we Montana verlaten en Wyoming binnenrijden. Yellowstone ligt namelijk helemaal in Wyoming en maar een heel klein stukje in Montana, namelijk de West Intrance van het park. West Yellowstone ligt dus in Montana.
Het is weer een mooie rit en we stoppen enkele malen jij een Visitor Center/General Store voor de nodige sanitaire wensen en voor een souvenir. We stoppen 1x voor een beer die lui onder een boom ligt (en ook niet van plan lijkt op korte termijn iets anders te gaan doen) en voor een paar Moose aan de kant van de weg.
Erik ziet nog een beer die vanuit de berm ineens de berg op en de bossen in snelt. Zo snel, ik zag hem niet eens! Een dikke bruine beer. Misschien een Grizzly maar het kan ook een Zwarte beer zijn, want die zijn soms ook bruin. Hoe dan ook staat de berenteller vandaag op 2. Een mooi afscheid van Yellowstone.
In Grand Teton zien we geen wilde dieren meer. Wel mooie uitzichten met bergen. Toch vinden we allebei Yellowstone mooier en staat dit park zeker in onze top 3 van favorieten.
In Grand Teton rijden we nog over een paar onverharde wegen en als we het park uiteindelijk uit zijn, rijden we in 1x door naar Thayne alwaar we de komende nacht zullen verblijven. Het motel zou een kitchenette bevatten en ik verheug me al op een zelfgemaakte maaltijd. Het is niet te geloven, maar op een gegeven moment ben je wel klaar met burgers, salades, friet en pizza. Echt waar!
Als we dichterbij Thayne komen worden ook de plaatsjes steeds kleiner. Minder dan 200 inwoners en een WalMart zullen we hier zeker niet aantreffen.
Eenmaal in Thayne checken we in bij een nogal kneuterig motelletje en als we in onze kamer komen hebben we inderdaad een kitchenette. Twee elektrische kookpitten en een klein aanrecht. Echter geen pan te vinden, geen bord en geen bestek.




De kookpitten werken ook niet, dus dan hoef je ook geen pannen etc. te hebben. Daar gaat mijn maaltijd. Gelukkig is er een magnetron en even verderop in de straat een Family Dollar met opnieuw een heleboel meuk, maar ook met magnetronmaaltijden. Beter wat dan niks. En een ijsje toe. Wat wil een mens nog meer....
We nuttigen onze magnetron spaghetti binnen en het ijsje buiten. Het is ongeveer 20 graden en in de zon is het heerlijk.
Verder is er hier niks te doen. We zijn blij dat we de lange en mooi route hebben genomen in plaats van de snelle korte. Wat hadden we in hemelsnaam hier de hele tijd moeten doen!!!
We hangen 's avonds nog wat op onze kamer en doen verwoede pogingen om de foto's te synchroniseren zodat we elkaar foto's en die van de fotocamera allemaal op onze eigen mobiel hebben. Dat lukt echter niet en vooral niet met mijn mobiel. Ik krijg geen enkele foto en Erik roept maar dat ik geduld moet hebben....(heb ik niet en ik wordt er narrig van!).
Nou, omdat ik me verveel besluit ik ook jullie te gaan vervelen met mijn verslag. Het internet is hier redelijk. Het was zelfs snel toen we hier kwamen, maar nu zijn er meer mensen en dat vertraagt nogal. Hoe dan ook denk ik dat het Erik wel weer gaat lukken om de website te uploaden.
Morgen gaan we (gelukkig) weer verder richting Salt Lake City. Een rit van ongeveer 4 uur. Het schijnt dat we daar naar goud gaan zoeken. Aangezien de Staatsloterij slechts €5,- opleverde zullen we ons geluk ergens anders moeten gaan beproeven.
Tot morgen.
πŸ”™
πŸ‡ΊπŸ‡Έ
πŸ”œ
West Yellowstone
Koken zonder pannen
πŸ¦‰
πŸ“©
πŸ“Έ