Zaterdag, 10 juni
Mount Wilson ranch
Jaargang 3, 25 ct
Goud!
Goud!
Next page
Previous page
Vanochtend staan we weer op tijd op. Ik heb wat beter geslapen en Erik juist niet. Hij heeft zoveel indrukken op gedaan dat zijn gedachten niet stil willen worden en hij dus niet goed kon slapen. Maar tegen de ochtend ligt hij lekker te slapen. Om 7:00 uur zijn we echt wakker om op te staan en na de douche gaan we voor de koffie. Hier blijkt dat vanmorgen om 5:00 uur Scott weer naar de mijn is gegaan om meer goud te zoeken. Hij heeft een briefje achtergelaten aan onze auto. Waarom heeft hij ons niet wakker gemaakt!! Voor het ontbijt is hij weer terug met mooie verhalen en 2 zakken met stenen. In de mijn zelf is hij niet geweest omdat een paar keer verkeerd is gereden. Toch heeft hij onderweg 2 zakken met erts weten te vullen!
Vandaag gaan we alle 22 zakken met steen en gruis vermalen tot poeder, uitwassen en daarna over de Gold Cube gooien. Hetgeen wat uit de Gold Cube komt (zgn. tailings) moet dan door een sluicebox en wat in de sluicebox achterblijft moet weer worden uitgepant.
Maar, eerst ontbijten. We krijgen een heerlijke ham-cheese omelet met toast en bacon. Lekkere bodem voor een volle dag.
De oude spijkerbroek weer aan die nog vreselijk vies is van gisteren en waar een gat zo groot in zit dat mijn broekspijp er aan het eind van de dag half afligt. Ik draag er ook een strak sportbroekje onder want ik ben er compleet uitgescheurd. Het was ook al de bedoeling om hem niet mee terug te nemen omdat hij versleten was, maar dat is hij dus iets meer dan ik dacht.
We spuiten zonnebrandolie op de onbedekte delen van ons lijf in de veronderstelling wel een tijdje beschermd te zijn tegen de woestijnzon en gaan met z'n allen de spullen uit de schuur halen en alles opbouwen. Echt teamwork en we zijn een goed team!!
Erik en ik zijn de wassers en moeten steeds een emmer half gevuld met steen-poeder vullen met water, mixen, water eruit, opnieuw en nog een keer en als de meeste klei eruit is moet dit restant gruis naar de Gold Cube. Deze zigzagt het overgebleven gruis over ribbelmatjes waar het goud dan in blijft hangen. Iedereen is druk aan het werk en we zijn tot het einde van de middag bezig. Ik sta veel voorovergebogen om de emmers langzaam leeg te kiepen en de zon staan vol op mijn schouders. Maar ik denk nog steeds dat ik goed beschermd ben....(Anthony geeft me aan het einde van de dag aftersun om goed in te smeren op mijn rode schouders).
We hebben een hele leuke tijd met zijn allen. Tussendoor genieten we van een uitgebreide lunch met broodjes hamburger, nacho's, worst, sla en nog meer.
Uiteindelijk hebben we al de stenen verwerkt en ruimen met z'n allen de boel weer op.
Het avondeten is om 19:30 dus er is nog wat tijd over om te doen waar je zin in hebt. Anthony nodigt ons uit om zijn trailer die hij op zijn pick-up heeft te laten zien. Heel leuk en veel ruimte. Hij neemt er ook nog een klein autootje in mee. Hij geeft me ook nog Nettle Leef mee, een gedroogde netelsoort die je kan drinken als thee en die een hele goede werking op je lichaam heeft. Ik ben hier wel benieuwd naar en ga het dus proberen. Anthony gebruikt het al 21 jaar tegen pijnklachten en arthrose.
En dan gaan Scott, Anthony, Erik en ik schieten op een stukje grond even verderop. Anthony heeft een geweer en een revolver (die soms weigeren en de revolver gaat soms heel zwaar, lukte me niet eens de trekker over te halen, en nu lachen ze me uit omdat ik aldoor juist de bikkel was en alles wilde doen en kunnen wat de mannen in de groep ook deden, bah, dat ik ook nog eens goed schoot werd er al niet eens meer bij gezegd. Wel van Erik. Bah!). Was heel leuk en Scott heeft nog meer munitie bij zich en biedt aan morgen na het ontbijt nog een keer te gaan schieten. Zijn pistool is semi-automatisch en schiet erg licht. Echt mooi. We maken stoere foto's.
Dan gaan we terug voor het eten. We eten steak van de BBQ, sla, aardappelpuree en salade. Na het eten praten we nog wat en hebben veel lol. Anthony doet ons veel tips aan de hand voor onder andere reizen door Amerika.
We gaan uiteindelijk niet te laat naar bed, want morgen is het ontbijt om 8:30. Hierna gaan we nog hiken met Scott en Jeff en wie er nog meer mee wil en nog schieten.
Jeff Williams heeft het goed al zo'n beetje gewogen en we hebben het in ieder geval beter gedaan dan de vorige groep. Maar we zijn dan ook wel een stelletje fanatiekelingen bij elkaar.
Morgen alweer de laatste dag hier, wat gaat de tijd snel als je lol hebt.
We merken nu toch wel dat we wat moe zijn en daarom geef ik nu de iPad aan Erik voor de foto's en weet ik veel wat hij allemaal meer moet doen voor de website en ga ik zorgen dat ik in mijn bedje terecht kom. Welterusten!

🎞Klik hier voor foto's 🎞