Vrijdag, 10 juli

Jaargang 1, 10 ct

Navajo

The
Grand
Canyon

Ik kan jullie wel vertellen dat Indianenland, tja, hoe zal ik het zeggen, anders is. Tuba City is een rommelige plaats met veel slecht onderhouden huizen en trailers. "Dak lekt, nou dan plakken we er gewoon een stuk plastic op. Lekt nog steeds, nou dan maar een ander stuk plastic ernaast". Zo gaat het door totdat een huis of trailer compleet vervallen is en niet meer te redden en dan blijft het bouwval er staan en verhuizen de bewoners naar een andere plek. Verder proberen ze overal geld voor te vangen. Moeilijk verstaanbaar, maar dat komt waarschijnlijk mede door mijn eigen gebrekkige Engels.
Vandaag vertrekken we nadat we dé plaatselijke indiaanse vlooienmarkt hebben bezocht die elke vrijdag gehouden wordt. Wel, vol verwachting klopt mijn hart. Lijkt me erg leuk en het geluk wil dat we uitgerekend op vrijdag hier zijn. De verwachtingen zijn hoog gespannen, want van heinde en ver zou men hier heen komen...... Oké, jullie raden het al, we konden het nauwelijks vinden en het was eigenlijk niks. Nog wel een armband en ketting gekocht van een oude vrouw die geen Engels sprak.
Ach, hebben we dat ook weer meegemaakt, denk ik dan maar.
Nu op naar de Grand Canyon. Geweldig indrukwekkend, zo groot en zo mooi. Ergens in de buurt is een bosbrand waardoor de foto's wat mistig worden en de kleuren minder goed te zien. Gelukkig is dat een eind verderop beter. Wat een landschap hier, enorm.
We komen na een pitstop bij de MacDonalds in Flagstaff aan in Cottonwood. Een leuke plaats en een leuk hotel. We gaan ons hier de komende dagen wel vermaken en ook een beetje uitrusten.
Heerlijk!

Cottonwood is gesticht in 1879 en vernoemd naar Cottonwood trees (katoenbomen). Één van de eerste bewoners was Charles D. Willard, de meeste die na hem kwamen begonnen een boerenbedrijf. Veeteelt werd het meest beoefend.
----------------------------------------------------------------------
Het eerste wat mij opvalt als we Cottonwood binnenrijden is dat het er allemaal netjes en verzorgt uitziet. Geen ineengezakte huizen of caravans en ook de lokale autosloperij achter je huis ontbreekt hier. Morgen maar eens zien of dit voor de hele omgeving geldt en of er hier nog stroompjes zijn waar voldoende water in staat want morgen gaat het gebeuren!
Er gaat naar goud gezorgd worden!
Speciaal hiervoor heb ik in Las Vegas een zogenaamde 'sluice box' aangeschaft, een bak die je in de rivier legt zodat het water er doorheen kan stromen. Aan de ene kant schep je dan je (hopelijk) goudhoudend grond erin, dit wordt dan meegenomen door het rivierwater en het zware goud blijft dan hangen in de box achter een rooster.
We zullen zien........tot morgen!

Historie