Jaargang 8
7 Oktober 2022

We stoppen nog een keer, gelukkig want ik kan nu echt niet meer wakker blijven (en morgen in het vliegtuig doe ik weer geen oog dicht, wedden?!). Dit keer bij Lake Mohave, deel van Lake Mead Recreational Area. Er lijken wat wolken boven de bergen te ontstaan en er wordt regen verwacht. We blijven dus niet lang, maken een foto en kijken even bij een stuwdam en vertrekken dan naar Kingman om te eten.
Als we Kingman inrijden hangen er donkere wolken en begint het te regenen. De temperatuur gaan in een paar minuten van 39 naar 19 graden. Het duurt echter niet erg lang voordat het weer droog is en het weer iets warmer wordt, 25 graden.
We eten bij de In and Out Burger (nu het nog kan) en zoeken daarna ons verblijf op. We hebben geen idee waar het is. We rijden door een Indianen reservaat met wat huisjes en trailers verspreid over het landschap, totdat de navigatie ineens aangeeft dat we een zandweg opmoeten. Hier is ons verblijf! We rijden naar een huisje waar de ingang van ons verblijf aan de achterzijde zit. We snappen echter niet veel van de toegangscode die ons gemaild is, zodat ik eerst de verhuurder maar even bel. Het blijkt uiteindelijk kinderlijk eenvoudig en ik verontschuldig me voor mijn domheid. De man is erg aardig en vindt het gelukkig geen probleem.
We laden nu echt alles uit de auto en pakken de koffers zo goed mogelijk in. Hierna op de bank hangen en het verslag schrijven. De foto's volgen wellicht nog.
Morgen in de lange broek naar Las Vegas, bah. We vliegen om een uur of 4.
Aan alle goede dingen komt een eind (maar we zijn nu nog lekker hier).
En als we 10 oktober de Staatsloterij winnen….






The Erik & Annette Gazette 🇺🇸
🇺🇸
✉️
▶️
◀️
Helaas, vandaag verlaten we Palm Springs.
Vannacht wakker geweest en vanmorgen om 6 uur wakker, dat wordt weer met veel moeite wakker blijven in de auto vandaag. Werkelijk, als ik zou rijden zouden we al wel 10x in de berm gezeten hebben omdat ik in slaap gevallen was.
Maar allereerst excuses voor het ontbreken van de foto's, maar het internet kan het hier niet bolwerken (in een alleraardigst klein huisje in een indianen reservaat…).
We vertrekken om een uur of 9 en 28 graden. De lucht is grijs en het is mistig, niet van de wolken of het vocht, maar van het woestijnzand dat nog in de lucht hangt na de wind van gisteren. Even verderop bij het treinspoor lijkt het zelfs of het gesneeuwd heeft.
We rijden via Joshua Tree National Park. We bezoeken even snel het visitors center en kopen een poster (geen idee of we er al een hebben, te lang geleden…). We rijden door het park naar Twentynine Palms en stoppen onderweg om wat te klauteren op de rotsen en wat foto's. We zien nog een grote hagedis die wegschiet tussen de rotsen. We denken eerst nog dat het een slang was want ik zag hem eerst niet maar hoorde hem wel. Als we gaan kijken tussen de rotsen zien we een staart en het lijkt een slang. Later gaan we weer kijken en zit er nogal een grote hagedis op de rots. Snel een foto en weg is hij weer in de spleet en zien we weer alleen zijn staart.
Het is een lange rit, wel een mooie omgeving maar steeds hetzelfde. Ik denk dat ik wel 20x geknikkebold heb.
We stoppen nog bij een stukje van de oude Route 66 en maken wat foto's. Superleuk, ze zouden hier meer aandacht aan moeten besteden, nu staan er gebouwen gewoon weg te rotten. Beetje opknappen en een paar oude auto's ervoor en het wordt een trekpleister. Maar ik geloof niet dat het gebeuren gaat.