Donderdag, 9 juli
Jaargang 1, 10 ct
Update!
Vandaag (eigenlijk gisteren)
Foto's!!!
Vandaag (eigenlijk gisteren)
Foto's!!!
Indianen spreken enorm tot de verbeelding maar het zijn grote "klop het geld uit de zakken" broeders en ze hebben er een over het algemeen maar een zootje van. Maar dat terzijde.
Vandaag vertrekken we van Cannonville naar Tuba City. Uiteraard schijnt vandaag, nu we vertrekken, de zon volop. Maar dat is goed voor de stemming en de kleuren op de foto's die we in overvloed maken. We waren al bang dat de regen ons lot was om dat we uit Nederland komen.
We klimmen en klauteren een stukje bij een uitkijkpunt om de mooiste foto's te bemachtigen en ik maak als een echte toerist foto's vanuit de rijdende auto.
We rijden langs (inderdaad langs, dus weer terug) een antiekwinkeltje, groot bord met "open" langs de weg......
Helaas, toch niet open.Volgend antiekwinkeltje een paar gehuchtjes verderop.... Dicht. Ach, we komen er vast nog wel meer tegen.
Ergens langs de weg moet een afslag zijn naar een oude Movie set. We rijden langs een Historic Marker, was dat het? Ik kijk op de kaart, ja dus maar omkeren is nog niet zo eenvoudig op de Highway. We rijden een paar mijlen verder en keren om. De Movie set zelf blijkt door vandalen in 2006 te zijn afgefikt, maar de omgeving is prachtig. Lucky Luke Land Next Level zou een van onze trouwe lezers kunnen zeggen....
We rijden verder en moeten informeren bij een ranger station of Buckskin Gulch open is. Dit moet ergens tussen mijlpaal 20 en 21 zijn. Mijlpaal 17?? Huh, en het loopt af? Shit, voorbij gereden. En weer het keren op de Highway verhaal.
Vandaag vertrekken we van Cannonville naar Tuba City. Uiteraard schijnt vandaag, nu we vertrekken, de zon volop. Maar dat is goed voor de stemming en de kleuren op de foto's die we in overvloed maken. We waren al bang dat de regen ons lot was om dat we uit Nederland komen.
We klimmen en klauteren een stukje bij een uitkijkpunt om de mooiste foto's te bemachtigen en ik maak als een echte toerist foto's vanuit de rijdende auto.
We rijden langs (inderdaad langs, dus weer terug) een antiekwinkeltje, groot bord met "open" langs de weg......
Helaas, toch niet open.Volgend antiekwinkeltje een paar gehuchtjes verderop.... Dicht. Ach, we komen er vast nog wel meer tegen.
Ergens langs de weg moet een afslag zijn naar een oude Movie set. We rijden langs een Historic Marker, was dat het? Ik kijk op de kaart, ja dus maar omkeren is nog niet zo eenvoudig op de Highway. We rijden een paar mijlen verder en keren om. De Movie set zelf blijkt door vandalen in 2006 te zijn afgefikt, maar de omgeving is prachtig. Lucky Luke Land Next Level zou een van onze trouwe lezers kunnen zeggen....
We rijden verder en moeten informeren bij een ranger station of Buckskin Gulch open is. Dit moet ergens tussen mijlpaal 20 en 21 zijn. Mijlpaal 17?? Huh, en het loopt af? Shit, voorbij gereden. En weer het keren op de Highway verhaal.
Tuba City is door Mormonen gesticht in 1872.
Tuba City werd bezocht door Hopi, Navajo en Paiute Indianen vanwege de natuurlijke waterbronnen.
In 1956, ten tijde van de koude oorlog, werd Tuba City een uranium stad en regionaal kantoor voor de Zeldzame Metalen Coöperatie en de Atoom Energie Commissie.
De verwerking van uranium stopte in 1966, de laatste afvalresten waren in 1990 opgeruimd.
Het aantal inwoners bedraagt 8225 in het jaar 2000.
Tuba City werd bezocht door Hopi, Navajo en Paiute Indianen vanwege de natuurlijke waterbronnen.
In 1956, ten tijde van de koude oorlog, werd Tuba City een uranium stad en regionaal kantoor voor de Zeldzame Metalen Coöperatie en de Atoom Energie Commissie.
De verwerking van uranium stopte in 1966, de laatste afvalresten waren in 1990 opgeruimd.
Het aantal inwoners bedraagt 8225 in het jaar 2000.
Historie
heen-en-weer dag
Helaas Buckskin Gulch en de weg ernaar toe afgesloten vanwege de regen van de afgelopen dagen. Dan maar naar Antelope Canyon.
We genieten van de mooie rit ernaar toe en van het mooie weer.
We informeren bij de Tourist Information naar tours maar Antelope Canyon is vol omdat gisteren alles gecanceld was vanwege de regen. Maar de lower canyon was nog een mogelijkheid. Deze mogelijkheid grijpen we met 2 handen aan, want dit staat echt hoog op mijn lijstje!
We rijden erheen en schrijven ons in. We moeten ongeveer 1,5 uur wachten. Geen probleem, het weer is heerlijk, 30 graden en zo nu en dan een wolk. Als we nog ongeveer 20 minuten moeten wachten rommelt het in de lucht en in de verte zien we dat het regent, ach, in de verte...
We verzamelen in 2 groepen van ongeveer 15-20 personen en lopen een 1/4 mijl naar de ingang van de canyon. De hele dag droog en nu begint het te sputteren, te regenen en heel hard te regenen. Koud! Echt, ineens Noordpool-koud!
Er wordt overlegd door de gidsen, maar gelukkig mogen we verder. De regen stopt en we zien prachtige kleuren in de canyon terwijl de zon door de leren naar binnen schijnt. Tja, hebben wij weer, maar het kwam gelukkig weer goed. Niet te geloven en niet te beschrijven hoe mooi deze trip door de canyon (zie foto's!!).
Terug uit de canyon vertelt de gids dat in 1997 12 mensen in de canyon zijn omgekomen vanwege een flash flood (als het heel hard regent stroomt er heel veel water uit de heuvels naar het laagste punt waar dan een soort vloed ontstaat) Vandaar het vluchtige overleg tijdens de bui tussen de 2 gidsen waarschijnlijk. Gelukkig vertelt hij het na de tour.
We genieten van de mooie rit ernaar toe en van het mooie weer.
We informeren bij de Tourist Information naar tours maar Antelope Canyon is vol omdat gisteren alles gecanceld was vanwege de regen. Maar de lower canyon was nog een mogelijkheid. Deze mogelijkheid grijpen we met 2 handen aan, want dit staat echt hoog op mijn lijstje!
We rijden erheen en schrijven ons in. We moeten ongeveer 1,5 uur wachten. Geen probleem, het weer is heerlijk, 30 graden en zo nu en dan een wolk. Als we nog ongeveer 20 minuten moeten wachten rommelt het in de lucht en in de verte zien we dat het regent, ach, in de verte...
We verzamelen in 2 groepen van ongeveer 15-20 personen en lopen een 1/4 mijl naar de ingang van de canyon. De hele dag droog en nu begint het te sputteren, te regenen en heel hard te regenen. Koud! Echt, ineens Noordpool-koud!
Er wordt overlegd door de gidsen, maar gelukkig mogen we verder. De regen stopt en we zien prachtige kleuren in de canyon terwijl de zon door de leren naar binnen schijnt. Tja, hebben wij weer, maar het kwam gelukkig weer goed. Niet te geloven en niet te beschrijven hoe mooi deze trip door de canyon (zie foto's!!).
Terug uit de canyon vertelt de gids dat in 1997 12 mensen in de canyon zijn omgekomen vanwege een flash flood (als het heel hard regent stroomt er heel veel water uit de heuvels naar het laagste punt waar dan een soort vloed ontstaat) Vandaar het vluchtige overleg tijdens de bui tussen de 2 gidsen waarschijnlijk. Gelukkig vertelt hij het na de tour.
We gaan vervolgens naar Horseshoe Bend, een canyon waar je erg ver naar beneden kan kijken vanaf rotsen zonder een hekje ervoor. Erg leuk, alleen Erik kreeg er de kriebels van. Ik mag van hem niet op de rand staan en ook niet zitten. Ik ben heus wel voorzichtig geweest, hoor!
Weer erg mooi.
Nu echt naar Tuba City. Nou, eerst nog
langs de Dinosaur Tracks. Heel indrukwekkend. Het is gratis maar we staan nog niet stil of er staat al een Indiaans vrouwtje met anderhalve tand naast de auto om ons rond te leiden. Gratis maar wel graag voor een donatie....
Daarna echt naar Tuba City en de Mac Donalds, welverdiend na een lange dag.
Sorry, trouwe lezers, voor de enorme lap tekst van vandaag. Tot morgen!
Weer erg mooi.
Nu echt naar Tuba City. Nou, eerst nog
langs de Dinosaur Tracks. Heel indrukwekkend. Het is gratis maar we staan nog niet stil of er staat al een Indiaans vrouwtje met anderhalve tand naast de auto om ons rond te leiden. Gratis maar wel graag voor een donatie....
Daarna echt naar Tuba City en de Mac Donalds, welverdiend na een lange dag.
Sorry, trouwe lezers, voor de enorme lap tekst van vandaag. Tot morgen!
